NdGzzpZ9Sli_-Q4Pn0WemvVliwQ Άρες μάρες-Ημερολόγιο ©: Απριλίου 2010

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Από Ανάπηρος... Κουτσός!

Δεν σας έχω ενημερώσει για τις εξελίξεις στην ενδοοικογενειακή μου χώρα.

Όχι που σας νοιάζει..

Ξέρω πως έχετε σημαντικότερα πράγματα να σας απασχολούν.

Όμως εγώ θα προβώ στις συγκεκριμένες αποκαλύψεις κι εσείς κάνετε ότι καταλαβαίνετε.

Σ'αυτό το σημείο είναι η τελευταία σας ευκαιρία να αλλάξετε σελίδα, αν παραμείνατε ουδεμία ευθύνη φέρομεν!

Λοιπόν, ο ανάπηρος έγιανε!

Έβγαλε όλα τα αξεσουάρ (σιδεροκατασκευές, γύψους κ.λ.π, κ.λ.π.) που κοσμούσαν δέκα μήνες τώρα το ποδάρι και πορεύεται πια αφ'εαυτού του!

Βέβαια, από ανάπηρος έχει μετατραπεί σε κουτσός, καθότι ένα ελαφρύ κούτσαμα (σωστά το λέω;) τό'χει προς το παρόν.

Επίσης δεν μπορεί να φορέσει τίποτα άλλο εκτός από τα μποτάκια του καθώς τα κανονικά παπούτσια δεν του χωρούν λόγω πρηξίματος του ποδαριού.

Λεπτομέρειες θα μου πείτε κι εγώ θα συμφωνήσω.

Μπορεί όμως να βγάλει τον Δία βόλτα που τόσους μήνες έλιωσα να τον τρέχω πρωί κι απόγευμα.

Και πολύ χαίρομαι που μοιράζομαι πια αυτή την διαδικασία.

Η απορία μου είναι η εξής...

Αν ο άντρας στην πορεία της κοινής συζυγικής σχέσης, βγεί ελαττωματικός, δικαιούμαι να τον αλλάξω;




Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Αρραβώνες!



Σαν χθες ήσουν ένα τόσο δούλι μελαχροινό μωρό.
Σαν χθες σ'έκλεινα στην αγκαλιά μου κι "έπαιζα" την μαμά, μιας κι εγώ η ίδια ήμουν ακόμα παιδί.
Σαν χθες κρατούσα τα παχουλά σου δαχτυλάκια για να κάνεις τα πρώτα σου βήματα.
Σαν χθες σε συνόδευα την πρώτη σου μέρα στο σχολείο και σ'έβλεπα συγκινημένη ν'απομακρύνεσαι με τ'άλλα παιδιά.
Σήμερα καμάρωσα το μικρό μου αγόρι, άντρα πια, δίπλα στην σύντροφο που διάλεξε να χαράζει νέα πορεία.

Τέτοιες στιγμές είναι πολλά αυτά που θες να πεις, όμως τα χείλη αρνούνται ν'ανοίξουν κι ο κόμπος στον λαιμό ανεβαίνει και σε πνίγει.
Έτσι προσπάθησα να κλείσω μέσα σε μια ζεστή αγκαλιά όλα όσα είχα μες την καρδιά μου.
Με τα μάτια γεμάτα δάκρυα σας αγκάλιασα σφιχτά και σας ευχήθηκα να είστε...


ευλογημένοι και καλοτάξιδοι!!



--