Γεύση Από Ευτυχία!

Σήμερα είχα ρεπό μιας και το Σάββατο πρόκειται να δουλεύω.
Τα φχαριστιέμαι τα μεσοβδόμαδα ρεπό.
Σηκώθηκα το πρωί ήπια δυό γουλιές καφέ και κατέβηκα στο κέντρο της πόλης μου για να κάνω κάποιες δουλειές που είχα.
Άφησα το αυτοκίνητο και χαζεύοντας τις βιτρίνες άρχισα την βόλτα μου.
Πρώτη στάση το ταχυδρομείο για να στείλω κάποια προσκλητήρια.
Αμέσως μετά το ΚΕΠ για να πάρω το γνήσιο της υπογραφής μου που μου χρειάζεται.
Βγαίνοντας απ'το ΚΕΠ έριξα μια κλεφτή ματιά στο σχολείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι μπας και τύχαινα σε διάλειμμα τ'αστροπελέκια να τα κεράσω τίποτα, αλλά δυστυχώς...
Τρίτη στάση στο σούπερ μάρκετ και τελευταία στον φούρνο για ζεστό ψωμί.
Στον γυρισμό κοίταγα τη θάλασσα μέσα απ'το αυτοκίνητο.
Έμοιαζε με λίμνη!
Τόσο ήσυχη και τόσο γαλάζια!
Γύρισα σπίτι μαγείρεψα, σιδέρωσα χαζεύοντας τα "πρωϊνάδικα" και την ώρα που τακτοποιούσα τα ρούχα στις ντουλάπες χτύπησε το κουδούνι.
Είχαν γυρίσει τ'αστροπελέκια απ'το σχολείο.
Βάλτε μαγιό, τους είπα, θα πάμε για μπάνιο.
Κατεβήκαμε στο γνωστό μας κολπάκι αναφωνώντας σαν χαζά.
-Δεν είναι κανείς!!! είμαστε μόνοι μας!!!
Ήταν τόσο παράξενο να βλέπουμε την παραλία χωρίς κανέναν άλλο!
-Λέγε μαμά πού θες να βάλουμε την καρέκλα σου, έχεις όλη την αμμουδιά στη διάθεσή σου, μου λέγανε γελώντας.
Βουτήξαμε στα γρήγορα και κολυμπήσαμε έντονα για να ζεσταθούμε.
Ήταν υπέροχα!
Αλήθεια σας λέω βγήκα με το ζόρι μετά από κανα μισάωρο.
Κάθησα άλλη τόση ώρα έξω, κλείνοντας τα μάτια στον λίγο (ευτυχώς) μεσημεριάτικο ήλιο χαλαρώνοντας.
Γυρίσαμε σπίτι ευτυχισμένοι.
Το απόγευμα άρχισαν τα μπουμπουνητά, οι αστραπές και πολύ γρήγορα ήρθε η μπόρα κι ... έφυγε το ηλεκτρικό ρεύμα..
Οι συνέπειες της βροχής βλέπετε...
Ευκαιρία για παιχνίδι.
Φέρτε κόλλες χαρτί και στυλό, είπα στ'αστροπελέκια, θα παίξουμε "όνομα-ζώο-πράγμα".
Ενθουσιασμός!
Το ρεύμα επανήλθε μετά από κανένα μισάωρο παιχνιδιού με μπόλικα γέλια και φωνές.
Δεν ξέρω γιατί ... αλλά η σημερινή μέρα - παρ'όλο που ήταν φαινομενικά "άλλη μια καθημερινή χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο", εν τούτοις μου άφησε μια γεύση .. ευτυχίας!
Καλό σας βράδυ!

(στη φωτό το μεγάλο αστροπελέκι κάνοντας παιχνίδια στην ολοδικιά του θάλασσα)

Φόρεμα Γάμου

Με φάγανε πια γνωστές και φίλες..

-Ακόμα δεν πήγες για φόρεμα;

τί περιμένεις; τελευταία στιγμή;

δεν θα βρεις...

Ο λόγος για το φόρεμα που πρόκειται να βάλω στον γάμο του γιού μου που θα γίνει 13 του Νοέμβρη.

Στην αρχή κρατούσα χαρακτήρα.

-Άντε καλέ που δεν θα βρω, σιγά ένα απόγευμα δουλειά είναι.

Επέμενε όμως η.. αντιπολίτευση.

-Κι αν κάτι πάει στραβά και δεν βρίσκεις κάτι να σου αρέσει, να μην έχεις το χρόνο να ψάξεις;

-Η μητέρα του γαμπρού θα είσαι, όχι απλά μια καλεσμένη..

Και συνέχιζαν με άλλη παραλλαγή.

-Κι αν θέλει κάποια μεταποίηση; στην τούρλα του Σαββάτου θα πας;..

Κι αν..... κι αν .... κι αν.... κατάφεραν να με βάλουν στο τριπάκι.

Ότι σιχαίνομαι τα ψώνια σαν τις αμαρτίες μου σας το έχω εξομολογηθεί.

Βάλε με να ψωνίζω είδη σπιτιού, να είμαι εικοσιτετράωρα στα μαγαζιά.

Μη μου πεις πήγαινε για ρούχα, παπούτσια, τσάντες και τα συναφή, βγάζω φλύκταινες....

Έτσι όποτε αναγκαστικά πρέπει να το κάνω, η επιλογή γίνετα στο πατ κιουτ και χωρίς την παραμικρή ..χρονοκαθυστέρηση.

Στην προκειμένη περίπτωση μου σύστησαν κάποιο μαγαζί με πολύ ωραία βραδινά φορέματα κι έτσι προχθές τ'απόγευμα πήρα το ¨βάσανο" και πήγαμε.

Μπαίνω μέσα η καλή σου, συστήνομαι (από ποιά πηγαίνω) κι έρχομαι στο παρασύνθημα.

-Θέλω ένα βραδινό φόρεμα διότι θα γίνω μια ... θανάσιμη πεθερά, έχετε;

-Βεβαίως, μου απαντά η ευγενεστάτη κυρία ιδιοκτήτρια και μου φέρνει τα πρώτα δυό κομμάτια.

Μπαίνω στο δοκιμαστήριο (το χειρότερό μου) βάζω το πρώτο, μμμμμ μια χαρά.

Βγαίνω να με δει και το "βάσανο", του αρέσω!

-Δοκιμάστε και το άλλο, με παροτρύνει η ιδιοκτήτρια.

Κομμάτια να γίνει σκέφτομαι, ας μην αγοράσω το πρώτο που είδα, ας δοκιμάσω κι άλλο ένα, μόνο και μόνο για να έχω να πω πως διάλεξα μεταξύ δύο!

Βάζω και το δεύτερο.... μμμ μπα.... όχι... το πρώτο ήταν καλύτερο.

Συμφωνεί και το "βάσανο".

Κι εκεί που είμαι έτοιμη να πω φέρε το πρώτο να πληρώσουμε να φύγουμε, μου φέρνει η κυρία ιδιοκτήτρια "ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ".

Το λατρεύω με το που το βλέπω!

Μπαίνω ξανά στο δοκιμαστήριο αλλά χωρίς να δυσανασχετήσω αυτή τη φορά.

Και μου έρχεται "γάντι".

Με κοιτά το "βάσανο" και χαμογελάει πλατιά.

-Τέλειο! μου λέει

Η κυρία ιδιοκτήτρια μου φέρνει και τις γόβες που ταιριάζουν με το φόρεμα.

Το αποτέλεσμα που βλέπω στον καθρέφτη είναι απλά.... καταπληκτικό!

Πληρώσαμε και φύγαμε.

Γέλαγαν και τα μουστάκια (που δεν έχω) που βρήκα με τη μία κάτι τόσο όμορφο και ταιριαστό στον σωματότυπό μου και γιατί....

Συνολικά κάναμε δε κάναμε ένα τέταρτο της ώρας!!