Χθες ακόμα είχαμε Χριστούγεννα.
Χωρίς ανάσα περνάμε από γιορτή σε γιορτή χωρίς καλά καλά να το συνειδητοποιούμε.
Με το ένα χέρι τον κουραμπιέ και με το άλλο να γυρίζουμε την σούβλα.
Ας είναι...
Την Κυριακή το μεσημέρι έχουμε κι άλλο event εμείς.....
Θα πάμε για τ'αρραβωνιάσματα του πρωτότοκου γιού στο σπίτι της νύφης.
Οικογενειακά.
Μεγάλοι... μικροί... τ'αστροπελέκια...
Όλοι εκτός απ'τον Δία.
Αυτόν θα τον αφήσουμε να το "παίξει" φύλακας.
Και για ανταμοιβή θα του φέρουμε ό,τι περισσέψει απ'το γιορτινό τραπέζι.
Μεγάλοι... μικροί... τ'αστροπελέκια...
Όλοι εκτός απ'τον Δία.
Αυτόν θα τον αφήσουμε να το "παίξει" φύλακας.
Και για ανταμοιβή θα του φέρουμε ό,τι περισσέψει απ'το γιορτινό τραπέζι.
Καιρό είχα να ζήσω ιστορικές στιγμές!
Μετά από είκοσι σχεδόν χρόνια θα κάνω Πάσχα με τον πρώην σύζυγο!
Ξέρετε πώς είναι αυτά...
Υποτίθεται "υπεράνω" και "δεν τρέχει τίποτα", αλλά ρίχνεις τις ματιές σου και πετάς και το σχόλιο του τύπου: "περάσαν τα χρόνια, μεγαλώσαμε", που σχεδόν πάντα σημαίνει "χάλια έχεις γίνει... γέρασες"...
Πάντα σε δεύτερο ενικό πρόσωπο και ΠΟΤΕ σε πρώτο!
Διότι τα χρόνια πάντα, μα πάντα, περνάν για τους άλλους και ΠΟΤΕ, μα ποτέ, για σένα!
Εσύ είσαι πάντα ... λυκόπουλο!
Εσύ είσαι πάντα ... λυκόπουλο!
Σωστά;..... σωστά.
Καλή Ανάσταση σε όλους!
Υγεία κι Ευτυχία σε σας και τις οικογένειές σας.
Καλά να περάσουμε και...
....στα δικά σας οι ελεύθεροι!!!