Ήρθε..

Ήρθε βρε το κορίτσι.
Εγώ να τα βλέπω που βιάστηκα να την κακοχαρακτηρίσω.
Τί άμυαλη την είπα, τί ξεμυαλισμένη, τί και τί......
Για την άνοιξη λέω.
Άργησε μεν.... ήρθε δε κι αυτό έχει σημασία.
Εμ βλέπεις νέο κορίτσι είναι, κάπου στο δρόμο ξεστράτισε.
Κάτι είδε, σε κάποια βιτρίνα κοντοστάθηκε, σε κάποιο μαγαζί μπήκε να χαζέψει...
Πολύ θέλει;
Πέρασε η ώρα δίχως να το πολυκαταλάβει.
Ήρθε όμως.
Και βγήκε ένας ήλιος ολόλαμπρος.
Και ζεστάθηκε μαζί με το κοκκαλάκι  και η ψυχή μας.
Και βγήκα στη βεράντα το πρωί να πιω τον καφέ μου κι χάρηκε το είναι μου λιακάδα!
Καλωσήρθες Άνοιξη!

(το πετρέλαιο πάντως που παρήγγειλα θα έρθει την Δευτέρα, καλού κακού... )

Πού Πήγε Η Άνοιξη;

Πού είναι η άνοιξη οεο;;
Μην είναι εδώ;
Μην είναι εκεί;
Μην είναι παραπέρα;
Μπαααα....
Μάλλον πήρε των ομματιών της κι έφυγε γι'άλλη γη.... γι'άλλα μέρη.
Μας βαρέθηκε..
Άει σιχτίρ, σου λέει, με τους μίζερους που κάθομαι κι ασχολούμαι.
Βρέχει, γιατί βρέχει...
Φυσάει, γιατί φυσάει...
Κάνει ζέστη, ουφ σκάνε...
Βρε ουστ!
Κι έφυγε...
Και μας έμεινε αμανάτι ο χειμώνας, που επειδή είναι γέρος κι ανήμπορος, πού να τρέχει τώρα, έμεινε να γηροκομηθεί εδώ.
Σαν τους παπούδες που τους παίρνει ο ύπνος στην πολυθρόνα κι άντε να τους ξυπνήσεις.
Από άνοιξη βολευτείτε με το ανοιξιάτικο καινούργιο background του blog και πολύ μας είναι...
Πάω να τηλεφωνήσω στο βενζινάδικο να παραγγείλω πετρέλαιο..

Η .. Ματαιοθήκη

Στο καινούργιο σπίτι υπάρχει ένα μικρό "τυφλό" δωμάτιο που είναι διαμορφωμένο σε ιματιοθήκη.
Δεν ξέρω αν είναι σωστή η λέξη που χρησιμοποιούμε οικογενειακώς, αλλά απ'τον καιρό που επεξεργαζόμασταν τα σχέδια του σπιτιού, το συγκεκριμένο δωμάτιο βαπτίστηκε από μένα έτσι κι έμεινε...
Ο πρόλογος είναι για να καταλάβετε την παρακάτω στιχομυθία μεταξύ πατέρα και μικρού αστροπελεκιού.
- Παναγιώτη κοίτα να δεις αν είναι το κινητό μου στο μπουφάν μου
- πού το έχεις το μπουφάν;
- στην ιματιοθήκη
Παναγιώτης τρέχοντας προς τη σκάλα του πάνω ορόφου
- α... στην ματαιοθήκη...

.... του μάταιου τούτου κόσμου!!!!

Καλό Μήνα!

Καλό μήνααααα!
Σας γέλασα!!!!!
Φιλιά σε όλους σας!

Ευχάριστα!

Όλα αυτά τα χρόνια που υπάρχει τούτο δω το μπλογκάκι, έμαθα να μοιράζομαι καλές και κακές στιγμές (καλά όχι όλες αλλά τις περισσότερες) με όλους εσάς.
Εσείς με εμψυχώνατε, με παρηγορούσατε, γινόσαστε μέτοχοι της χαράς μου.
Έτσι πρώτα σε σας θα πω τα ευχάριστα.
Το "στεφάνι" μου βρήκε μια ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ καλή δουλειά με πολύ καλές προοπτικές και ακόμα καλύτερο μισθό, με πληρωμένα σπίτι και αυτοκίνητο στο .... Ντισελντορφ της Γερμανίας.
Οπως καταλαβαίνετε είμαστε οικογενειακώς υπ'ατμόν!
Με το κλείσιμο των σχολείων θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για την μετακόμιση.
Εγώ βέβαια δεν θά'χω δουλειά,  αλλά είναι τόσο καλά τα λεφτά για κείνον που θα έχω την ευκαιρία μέχρι να βρω κι εγώ κάτι, να οργανώσω το νέο μας σπιτικό και την καινούργια μας ζωή εκεί.
Θα ανεβάσω φωτογραφίες απ'το σπίτι σύντομα.
Είμαι πολύ χαρούμενη!