NdGzzpZ9Sli_-Q4Pn0WemvVliwQ Άρες μάρες-Ημερολόγιο ©: Σεπτεμβρίου 2009

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

ΔΕΗ...ΕΥΔΑΠ Και Το Κακό Συναπάντημα

Δεν πάμε καλά...Καθόλου καλά για την ακρίβεια.
Τά'χω "πάρει" κανονικά.
Ο λόγος;
Τα τρελά ποσά που ζητά η κάθε δημόσια εταιρεία (βλέπε ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ) για να σου κάνουν την τιμή να σε συνδέσουν στο δίκτυό τους.
Ας ξεκινήσω απ'την ΔΕΗ η οποία μας δήλωσε πως για να έχουμε τη χαρά να μας φέρουν το ρολόι για τη παροχή ρεύματος στο καινούργιο σπίτι, χρειάζονται 1300 περίπου ευρώ.
-συγνώμη, ψέλισσα, δεν το θέλουμε από χρυσάφι το ρολόι, φέρτε μας κάτι απλό.
Ο υπάλληλος δεν συμμερίστηκε το χιούμορ μου και με κοίταξε στραβά.
-τόσο στοιχίζει κυρία μου, μου είπε.
Τόσες νά'ναι οι ώρες σας κι αυτές μέσα σε γενικό μπλακάουτ... σκέφτηκα, ρεμάλια ε ρεμάλια! Συνέχεια είχε η εταιρεία ύδρευσης της περιοχής μας (δεν έχουμε ΕΥΔΑΠ εδώ), στην οποία πήγα έκανα την αίτηση και μου είπαν πως σε λίγες μέρες θα περάσει ο τεχνικός να κάνει μια πραγματογνωμοσύνη του χώρου για να μας κόψουν το "κουστούμι".
Οι μέρες όμως περνούσαν κι ο τεχνικός πουθενά!
-δεν παίρνεις κανα τηλέφωνο να τους ενοχλήσεις; λέω στον άντρα μου
-να πάρω, μου λέει.
Και παίρνει και του λένε πως ναι, βέβαια και θά'ρθουν αλλά θα πρέπει να πάει κάποιος από μας να πάρει τον τεχνικό να τον φέρει στην οικοδομή, να κάνει τον έλεγχο και να τον ξαναγυρίσει πίσω.
-ποιός να έρθει χριστιανέ μου; ρωτά ο "αναπηρος", εγώ είμαι με σπασμένο πόδι κι η γυναίκα μου δουλεύει.
-δεν υπάρχει άλλος στο σπίτι; επιμένει ο τεχνικός.
Ρε πάνε καλά;.... Πού ακούστηκε να κάνουμε τον ταξιτζή στον κάθε τεχνικό που στο κάτω κάτω τη δουλειά του κάνει και την οποία δουλειά στο τέλος είναι βέβαιο πως - με το κουστούμι που θα μου κόψει- θα την πληρώσω και πάρα πολύ ακριβά;
Για το τέλος σας κράτησα τα καλύτερα.... τον Δήμο!
Διότι για να γίνει η κάθε σύνδεση θέλουν και τα χιλιάδες χαρτιά, έντυπα, σφραγίδες, παρασφραγίδες.... τί νομίζατε έτσι απλά θά'ταν;
Να μην έχει μια πλοκή η ιστορία;... ένα σασπένς;...
Η ΔΕΗ λοιπόν μεταξύ όλων των άλλων μας ζήτησε κι ένα ΤΑΠ από τον Δήμο.
(Να ξέρετε πως όλοι αυτοί μεταξύ τους αλληλουποστηρίζονται. Στέλνει "πελάτες" ο ένας στον άλλον!).
Ξεκινάω λοιπόν χθες το πρωί πριν την δουλειά και πάω στο Δημαρχείο.
Βρίσκω -ρωτώντας- το αρμόδιο γραφείο και λέω του υπαλλήλου "το και το" .. θέλω ένα ΤΑΠ για να γίνει παροχή ηλεκτροδότησης σε καινούργιο σπίτι.
-Μάλιστα, μου λέει, θα χρειαστώ την άδεια και.... αλήθεια πόσα μέτρα είναι η πρόσοψη;
-γιατί ρωτάτε; του λέω..
-γιατί πρέπει να βγάλετε και μια άδεια χρήσης πεζοδρομίου, η οποία αν η πρόσοψη είναι μέχρι 15 μέτρα στοιχίζει 430κάτι ευρώ, αν όμως είναι πάνω από 15 μέτρα τότε θα πρέπει να πληρώσετε 640κάτι ευρώ.
-μα δεν έχουμε πεζοδρόμιο, του λέω, ένας χωματόδρομος υπάρχει κι από πεζοδρόμιο... ούτε στα σχέδια.
-δεν έχει σημασία, μου απαντά εκείνος, αυτό πρέπει να το πληρώσετε όπως και νά'χει. Καταλάβατε;... χαράτσι δηλαδή!
Έσκασα κι εκεί τα 640κάτι ευρώ διότι έχουμε την ατυχία η πρόσοψη να είναι πάνω απ'τα 15 μέτρα κι έφυγα νιώθοντας το στόμα να στραβώνει ελαφρά.

(Να δείτε πως μόλις βγει το "μπουγιουρντί" της ΕΥΔΑΠ θα στραβώσει εντελώς).



 

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Μεγαλεία!

Χθες ζήσαμε ιστορικές στιγμές με τον "ανάπηρο".
Πέρασε μεγαλείο!
Γιατί;
Επειδή τον πήγα βόλτα....
Ήθελα βρε παιδί μου να πάω στο ΙΚΕΑ να δω κάποια πράγματα που χρειαζόμαστε για το καινούργιο σπιτικό.
Όμως δεν ήθελα να πάω μόνη μου.
Ήθελα να τα δούμε μαζί, να μου πει κι εκείνος τη γνώμη του, να διαφωνήσουμε και στο τέλος να πάρω αυτά που εγώ θέλω.
Εν ολίγοις να ακολουθήσουμε την συνηθισμένη διαδικασία όλων των ζευγαριών που σέβονται τον εαυτό τους.
Όπως λοιπόν χάζευα τον καινούργιο κατάλογο στο ίντερνετ, πήρε το μάτι μου πως το εν λόγω κατάστημα διαθέτει αναπηρικές πολυθρόνες τις οποίες δανείζεσαι.
Γυάλισε το μάτι μου!!!
- σήκω, του λέω του "ανάπηρου", θα πάμε στο ΙΚΕΑ.
- δεν είσαι καλά, μου απαντά, που θα κάθομαι στο αυτοκίνητο να σε περιμένω να γυρίσεις. - μικρό ανόητο αγόρι.... υπάρχει βρε περίπτωση να σε άφηνα ποτέ στο πάρκινγκ να με περιμένεις;.... σήκω θα πάμε μαζί!
Τον βάζω που λέτε στο αυτοκίνητο και μια και δυό φτάνουμε στο ΙΚΕΑ.

Παρκάρω στις ειδικές θέσεις για αναπήρους και πάω στην εξυπηρέτηση πελατών που υπάρχει στην είσοδο.

Το και το τους λέω....
Ο σύζυγος "σαβουρώθηκε" και σεργιανάει με ένα ζευγάρι πατερίτσες.
Χαμόγελα κατανόησης απ την άλλη πλευρά και μια ω-ραι-ο-τά-τη αναπηρική πολυθρόνα στη διάθεσή μας.

Γυρνάω στο πάρκινγκ... εναποθέτω τον "ανάπηρο" στο αμαξίδιο κι αρχίσαμε το τουρ στο ΙΚΕΑ.
Τις δυο φορές που μπήκαμε στο ασανσέρ (μια για να ανέβουμε και μια για να κατέβουμε), συνταξιδέψαμε με γονείς που είχαν παιδάκια σε καροτσάκι.
Ανταλλάξαμε χαμόγελα κατανόησης και σχόλια του τύπου: "τί τραβάμε οι δόλιοι γονείς.. "

Ενώ τα πιτσιρίκια βλέποντας τον "ανάπηρο" αναφωνούσαν "μιμί, μιμί.. "
Αφού λοιπόν κάναμε όλη τη περιοδεία κι αφού (κλασικά) τον κέρασα χοτ ντογκ και κόκα κόλα στο φεύγα, γυρίσαμε στο πάρκινγκ για να μπει στο αυτοκίνητο και να επιστρέψω την πολυθρόνα στο κατάστημα.

Βλέπω το παρμπρίζ του δικού μου αυτοκινήτου, αλλά και των διπλανών, να κοσμείται από έναν λευκό φάκελο.

-για τις εκλογές θα είναι, μου λέει ο "ανάπηρος".
Επιστρέφω την πολυθρόνα και μπαίνοντας στο αμάξι παίρνω τον φάκελο στα χέρια και τον ανοίγω.
Ήταν απ το ΙΚΕΑ...
Με πολύ ευγένεια μας επεσήμαναν πως η θέση που είχαμε παρκάρει ήταν για αναπήρους, ότι τα αυτοκίνητα των αναπήρων έχουν κάποιο ειδικό σήμα (το οποίο το δικό μας και των άλλων δεν διέθετε) κι ότι δεν είναι σωστό να καταλαμβάνουμε τη θέση κάποιου που την έχει ανάγκη.
Δεν ξέρω για τους διπλανούς βρε παιδιά, αλλά δεν είχα εγώ ανάπηρο;;;;;
Όχι, πείτε...
Εντάξει ...δε λέω... δεν είμαστε μόνιμοι ανάπηροι.
Είμαστε ... περιστασιακοί.

Αλλά δεν δικαιούμαστε να παρκάρουμε στην ειδική θέση εμείς;



Υγ. Αναρωτιέμαι.... το Leroy Merlin, νά χει άραγε κι εκείνο αναπηρικές πολυθρόνες;
Θέλω να δω για κουρτίνες.....



.................................................................................................. 


Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

Καλή Σχολική Χρονιά!


Θά'ταν μεγάλη παράλειψη να μην πω δυό λόγια για τον χθεσινό αγιασμό.
Με ελαφρά "σκοτεινή" διάθεση ξύπνησα το πρωί.

Οι αναποδιές και τα προβλήματα που ξεπηδούν απ'το πουθενά σε ό,τι αφορά το καινούργιο σπιτικό, μου έχουν ρίξει τη διάθεση.
Παρ'όλα αυτά ντυθήκαμε με τ'αστροπελέκια και μπήκαμε στ'αυτοκίνητο να πάμε στο σχολειό τους.
Δεν ξέρω καμμιά απ'τις άλλες μαμάδες, μιας και οι εδώ αποστάσεις είναι μεγάλες και στο σχολείο πήγα μόνο όταν ήθελα να συναντήσω την δασκάλα κι αυτό μετά από ραντεβού μεταξύ μας. Έτσι κάθησα σε μια άκρη και τα χάζευα να συναντούν τους φίλους τους και να συζητούν χαρούμενα.
Στάθηκα πίσω απ'την "γραμμή" της τάξης τους και τους καμάρωνα (βλέπε "μαμά-κουκουβάγια")....

Τα μάτια μου τα ξεχώριζαν χωρίς καμμιά δυσκολία μες τον συρφετό.

Ήταν τα πιο όμορφα.... με τα πιο γλυκά μουτράκια.
Ήταν τα δικά μου παιδιά!!!



Καλή κι ευλογημένη σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά του κόσμου!!!Καλή χρονιά στους δασκάλους.Καλή χρονιά και σ'εμάς τους γονείς.


...................................................................................................... 


Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

Βδομάδα Αδείας



Διακοπεύω από σήμερα.

Μου έχουν μείνει άλλες δυο βδομάδες από την καλοκαιρινή μου άδεια κι είπα να πάρω τη μια τώρα.. Οι προοπτικές αυτής της αδείας είναι κα-τα-πλη-κτι-κές!!!! Πρώτα απ'όλα τη Δευτέρα έχουμε προγραμματισμένο ραντεβού στο νοσοκομείο, να βγάλει καινούργιες ακτινογραφίες ο ανάπηρος και να μας πουν πόσο καιρό ακόμα θα διατηρήσουμε τη σιδεριά.
Μετά το νοσοκομείο έχουμε ραντεβού με τη διακοσμήτρια για να μας βοηθήσει στην επιλογή των χρωμάτων του σπιτιού.
(Εγώ το'πα του συζύγου, θα τον βάλω στην είσοδο του καινούργιου σπιτιού να πατήσουμε σίδερο και να μπούμε. Διότι άλλο σίδερο εύκαιρο δεν έχουμε... Ας απλώσει λοιπόν το ποδάρι να τελειώνουμε!)
Τρίτη απόγευμα πάω να παραγγείλω τα ηλεκτρικές συσκευές (κουζίνα, πλυντήρια, απορροφητήρα, ψυγείο κου λου που.. κου λου που, για τα οποία έχω κάνει ενδελεχή έρευνα (τσ τσ τσ τί είπα πάλι η γυναίκα!) αγοράς μεταξύ μεγάλων καταστημάτων κα ίντερνετ και κατέληξα να βρω αυτά που ήθελα στις καλύτερες τιμές και πολλές άτοκες δόσεις!
Δοξάστε με!!
Την Τετάρτη έχω να τρέξω στο ΙΚΑ για τα ένσημα των εργατών.

Την Παρασκευή θα πάω με τα αστροπελέκια στον αγιασμό....

Μούρλια θα την περάσω τη βδομάδα μου.
Τύφλα νά'χουν τα ταξίδια, τα νησιά και οι εξωτικοί προορισμοί!!

Ζηλεύετε;



...................................................................................................... 


 

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Φθινόπωρο


Eπιτέλους φθινόπωρο!
Αγαπημένη εποχή.

Aγαπημένες μυρωδιές!

Τα τελευταία βράδια στη βεράντα κάνει ψύχρα.. αλλά μ'αρέσει.
Παιδί του χειμώνα βλέπεις, περιμένω μ'ανυπομονησία τον ερχομό του.
Βάζω σα προθεσμία το τέλος του Οκτώβρη (πάντα απαισιόδοξη) κι αρχίζω να μετράω αντίστροφα για την ολοκλήρωση του σπιτιού μας και την εκεί εγκατάστασή μας.

60 και σήμερα :)



--