NdGzzpZ9Sli_-Q4Pn0WemvVliwQ Άρες μάρες-Ημερολόγιο ©: Ιανουαρίου 2010

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Ο Γρουσούζης

Χθες πήγαμε στο νοσοκομείο για να βγάλουν οι γιατροί την σιδεροκατασκευή.Επτά μήνες έχουν περάσει από κείνη την αποφράδα μέρα που για να μη χτυπήσει την άμυαλη γκαρσόνα ο "ανάπηρος", έπεσε και τσακίστηκε ο ίδιος.Διότι η γκαρσόνα είχε σερβίρει και στράφηκε να περάσει στην απέναντι μεριά με τον αέρα του ανθρώπου που ο δρόμος του ανήκει.Εκείνη τη στιγμή έτυχε να περνά ο "ανάπηρος", (που μέχρι τότε δεν ήταν ακόμα "ανάπηρος"), πάτησε απότομα φρένο, κατέβασε το πόδι απ'τη μηχανή για να στερεωθεί, αλλά το άτιμο το πόδι γλύστρισε, δεν κράτησε "αγάντα" που λένε και πάρτον κάτω τον "ανάπηρο", που δεν ήταν ακόμα "ανάπηρος", αλλά έγινε αμέσως μετά από το πέσιμο καθώς φρόντισε γι'αυτό η μοτοσυκλέτα που προσγειώθηκε πάνω στο καλάμι του και του τό'κανε "καινούργιο".Η δε γκαρσόνα - που για το χατήρι της έγινε το κακό - ούτε που να τον φτύσει τον "ανάπηρο".Όλοι έτρεξαν να τον συνδράμουν πλην της άκαρδης!Κι αν δεν του γκρίνιαξα όλους αυτούς τους μήνες.-γιατί δεν την πάταγες χρυσέ μου;... λιγότερα προβλήματα θα είχαμε. Ασφάλεια είχες, θα της κάναμε και καναδυό επισκέψεις, θα της παίρναμε κι ένα μπουκέτο λέλουδα κι από δω παν κι οι άλλοι!Ενώ για νά'σαι ψυχοπονιάρης, ορίστε τα χαϊρια μας!Ακούει όμως ο "ανάπηρος";... δεν ακούει...Στο θέμα μας όμως.Πήγαμε που λέτε για να βγάλουμε την "σιδεριά".Η διαδικασία γνωστή... πάντα προηγείται μια ακτινογραφία.Παίρνει που λέτε την ακτινογραφία στα χέρια ο ντόκτορ, την κοιτά από δω, την κοιτά από κει, κάνει κάτι περίεργες γκριμάτσες ...
και στο τέλος αποφασίζει πως θα δώσει παράταση άλλον ένα μήνα στη "σιδεριά".
-ελάτε στις 22 του άλλου μήνα, καλύτερα να είμαστε απόλυτα σίγουροι....Έτοιμη ήμουν να του απαντήσω.-εγώ γιατρέ μου είμαι..
πως θα το πάθω το εγκεφαλικό ....
δεν θα το γλυτώσω.
Φαίνεται πως κάτι αντίστοιχο θα του είπε το ύφος μου γιατί γύρισε και μου είπε:-μην κάνετε έτσι κυρία μου.. το ξέρετε πως αυτού του είδους τα σπασίματα μπορεί να κάνουν κι ενάμισυ χρόνο;.....Φτου ... φτου.... φτου.... γρουσούζη!!!!!!!!!!!!!!


Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Ανασκόπηση Του 2009!


Ανασκόπηση του χρόνου που έφυγε.Λίγο αργά θα μου πείτε.Ε, και;...Αρχές Γενάρη έχουμε ακόμα, προλαβαίνω.Λοιπόν, η περσινή χρονιά έφερε πολλά σπασίματα.Σπασίματα ποδιών, ισχίων, νεύρων....
Λίγο απ'όλα!
Είχε επίσης πολλές επισκέψεις σε νοσοκομεία.Θριάσιο και ΚΑΤ είχαν την τιμητική τους!Ως εδώ .... κακά.Είχε όμως και καλά!Είχε ολοκαίνουργιο σπιτικό!Με χώρους όμορφους, φωτεινούς και λειτουργικούς.Με υπέροχη θέα στη θάλασσα!Έτσι ακριβώς όπως το ονειρεύτηκα και το σχεδίασα.Ένα "σπιτικό" ζεστό, φτιαγμένο για όμορφες και χαρούμενες στιγμές με την οικογένεια και τους φίλους!Κι εκεί προς το τέλος, λίγο πριν την εκπνοή του, το 2009 μου φύλαγε το καλύτερο!Μια ολοκαίνουργη κόρη.Αυτή η τελευταία με ξετρέλλανε εντελώς!Μετά από τέσσερις γιούς, το δικαιούμαι δεν νομίζετε;...Ο μεγάλος μου γιος..... πάει για γάμο!!!!!!!!!!!!!!!!Μ'ένα κορίτσι ζάχαρη!Ένα υπέροχο πλάσμα, που αγάπησα σαν πραγματική μου κόρη, από την πρώτη στιγμή που την γνώρισα.Μόνο και μόνο λοιπόν γι'αυτές τις δυό χαρές που μου επεφύλασσε το 2009, λίγο προτού μας αποχαιρετήσει, χαλάλι οι υπόλοιπες πίκρες.
Εσείς τί λέτε;


Υγ. άντε...και στ'αστροπελέκια μου! :)))





Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Καλή Χρονιά Σε Όλους!



Καλή χρονιά (έστω και καθυστερημένα) σε όλους σας.
Σας ευχαριστώ που περνούσατε και μου αφήνατε ευχές και μηνύματα.
Βλέπετε η κακοτυχία του 2009 καραδοκούσε μέχρι τις τελευταίες ώρες του.
Προπαραμονή των Χριστουγέννων έπεσε ο πατέρας μου κι έσπασε το ισχίο του.
Το οποίο σημαίνει πως περάσαμε μούρλια γιορτές και Πρωτοχρονιά στο ΚΑΤ.
Ένα ποίημα.... δεν το συζητώ...
Το δικό μας ρεβεγιόν συμπεριλάμβανε καθετήρες, πάπιες (όχι γεμιστές, απ'τις άλλες..) και ορρούς.
Βγήκε απ'το νοσοκομείο μόλις χθες και μπορώ να πω πως τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Τέλος πάντων .... ας είναι...
Υπάρχουν και χειρότερα, έτσι δεν λένε;
Η σύνδεση του Ίντερνετ έγινε, όμως έχουμε διαρκή προβλήματα καθώς "έρχεται και κόβεται" συνεχώς, έτσι ώστε αν προσπαθήσω να σας επισκεφτώ όλους, μέσα σε δέκα λεπτά θα έχω "μπει και βγεί" τόσες πολλές φορές που τα νεύρα μου γίνονται κρόσια και τα παρατάω.
Στέλνω φιλιά και μια ζεστή αγκαλιά σε όλους σας και σας εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου "τα καλύτερα" σε σας και τις οικογένειές σας.





--