Σπάνια πια μπαίνω εδώ μέσα..
Πάντα σας διαβάζω όλους μη νομίζετε..
Όμως διάθεση να αποτυπώσω σκέψεις και γεγονότα ... ούτε για δείγμα.
Κι όχι πως δεν υπάρχουν..
Ας είναι καλά η ζωή...
Πάντα κάτι συμβαίνει...
Σήμερα τ'αστροπελέκια πήγαν μόνα τους στον αγιασμό του σχολείου.
Δεν ήθελαν να τα συνοδέψω.
Μεγάλωσαν βλέπεις..
Πρώτη γυμνασίου ο μικρός ... δευτέρα ο μεγάλος..
Τους άκουγα το πρωί που τα συζητούσαν ενώ ετοιμάζονταν.
Το ζελέ στο μαλλί πήγαινε κι ερχόταν και οι εναλλαγές μπλουζών μπροστά στον καθρέφτη κατάφεραν να με ζαλίσουν..
Τελικά ο μεγάλος κατέληξε σε πένθιμη επιλογή (μαύρη βερμούδα με μαύρη μπλούζα) που ταιριάζει απόλυτα με την εφηβική του διάθεση (πότε πάνω πότε κάτω) κι ο μικρός - ευτυχώς - αποφάσισε να σπάσει το χακί με λευκό μπλουζάκι.
Ούτε λόγος φυσικά να με ρωτήσουν ή να πάρουν την γνώμη μου.
Κι έτσι έμεινα πίσω..
Και νιώθω παράξενα να μην είμαι εκεί μαζί τους
Ας είναι...
Τα παιδιά μεγαλώνουν κι ανοίγουν τα φτερά τους..
Χρόνια τώρα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης..
Καλή σχολική χρονιά λοιπόν σε όλους, μαθητές, δασκάλους, καθηγητές και γονείς!!
Τα φιλιά μου!
