Οι διακοπές μας φέτος ήσαν οκτώ μέρες στην Πάρο!
Οκτώ μέρες που περιελάμβαναν ξάπλες, μάσες και σουλάτσα άπειρων χιλιομέτρων στα σοκάκια του νησιού.
Παράλληλα έγινε και θεραπεία.. απεξάρτησης του μεγάλου αστροπελεκιού απ'τον υπολογιστή.
Το φύσαγε και δεν κρύωνε ο φουκαράς...
Κάποια στιγμή μάλιστα σε κουβέντα που ο μικρός ανέφερε την λέξη youtube, πετάχτηκε ο μεγάλος σα να τον τσίμπησε μύγα..
-μη λες αυτή τη λέξη, μη τη λες!
Περιφερόταν με την απογοήτευση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό και μας έριχνε άγριες ματιές που γελούσαμε (οι αναίσθητοι) μαζί του!
Και πώς να μη γελάς όταν τον βλέπεις (φανερά επηρεασμένο από γνωστή διαφήμιση) να κάθεται στην άμμο κοιτώντας το άπειρο και να μονολογεί:
-περνούν μηχανές και νομίζω πως είναι αναζήτησης, τα πουλιά μου κάνουν twit, οι ψαράδες μου κάνουν twit.....
Eν πάσει περιπτώσει τα πράγματα δεν ήταν σοβαρά βέβαια..
Ναι.. θα προτιμούσε να έχει έναν υπολογιστή στο σπίτι που μέναμε (κι εγώ επίσης, ας μην κρύβομαι), αλλά το διακωμωδούσε κι αυτό είναι παρήγορο!
Περάσαμε οκτώ υπέροχες μέρες λοιπόν...
Γυρίσαμε την τελευταία στιγμή, δηλαδή την Κυριακή.
Και Δευτέρα πρωί ανέλαβα εγώ τον μεγάλο να τον συνοδέψω την πρώτη του μέρα στο γυμνάσιο.. και το στεφάνι μου πήγε με τον μικρό (εκτάκι πια) στο δημοτικό.
Το προηγούμενο απόγευμα ο μεγάλος μου γιός έδινε συμβουλές και .. πληροφορίες στον .. γυμνασιόπαιδα.
-λοιπόν τα πράγματα είναι απλά, μην αγχώνεσαι.Να στα πω εγώ που τα έχω περάσει. Θα πάτε το πρωί, θα βρεις κάποιους απ'τους συμμαθητές σου του δημοτικού, οι υπόλοιποι θα σου είναι παντελώς άγνωστοι αλλά θα τους γνωρίσεις εν καιρώ, η μαμά θα βουρκώνει συγκινημένη....
Καλή χρονιά λοιπόν σε όλους .. παιδιά, γονείς, δασκάλους και καθηγητές!
