Το Βιβλιάριο

Χθες περάσαμε απ'το ίδρυμα που είχαμε πάρει τον Π. μας.
Ήθελε η εκεί παιδίατρος να τον δει.
Η αλήθεια είναι πως είχε περάσει πάρα πολύς καιρός απ'την τελευταία φορά που τον είχα πάει.
Έτσι κι αλλιώς όταν παρουσιαζόταν κάποιο πρόβλημα υγείας προτιμούσα να τον πηγαίνω στον δικό μας παιδίατρο.
Είναι ο παιδίατρος και του μεγάλου αστροπελεκιού, τον εμπιστεύομαι απεριόριστα και μπορώ να τον βρω ακόμα και Σαββατοκύριακα.
Έτσι λοιπόν σχεδόν ποτέ δεν απευθυνόμουν στο ίδρυμα για τον Π.
Επειδή όμως είχαν καιρό να τον δουν κι επειδή αντιλαμβάνομαι πως πρέπει να έχουν μια εικόνα του και να ξέρουν την γενική του κατάσταση και μου το είχαν ζητήσει τηλεφωνικά, αποφάσισα να τον πάω.
Ανοίγει λοιπόν η γιατρός τον φάκελό του να ενημερωθεί και διακρίνω μέσα το βιβλιάριο υγείας που μας δίνουν στο μαιευτήριο και συνοδεύει όλα τα παιδιά απ'τη στιγμή της γέννησής τους.
Γι'αυτό το βιβλιάριο είχα έρθει πολλές φορές σε δύσκολη θέση.
Βλέπετε το παιδί κάθε φορά που πηγαίναμε στον παιδίατρό μας έβλεπε το αντίστοιχο βιβλιάριο του Β. και με ρωτούσε επίμονα γιατί δεν είχε κι εκείνος.
Δεν ήξερα τί να του πω και συνήθως άλλαζα κουβέντα λέγοντας αόριστα πως δεν έχουν όλα τα παιδιά το ίδιο.
Πως άλλα είχαν βιβλιάριο σαν τον Β. κι άλλα καρτέλλα όπως εκείνος.
Βλακείες θα μου πείτε.
Συμφωνώ, αλλά και τί να του έλεγα;
Άδραξα λοιπόν την ευκαιρία την ώρα που έστειλα τον Π. έξω στο αυτοκίνητο να ενημερώσει τον μπαμπά και τον αδελφό του που μας περίμεναν, πως θα αργούσαμε, για να της το ζητήσω.
- δεν θα μπορούσατε να μου δώσετε το βιβλιάριο υγείας του; την ρωτάω ευγενικά και συνεχίζω,
-ξέρετε όταν τον πάω στον παιδίατρο καλό θα ήταν να έχει μια εικόνα των εμβολίων και της σωματικής του κατάστασης.
Με κοιτά σχεδόν βαριεστημένα και μετά από δευτερόλεπτα σιωπής μου απαντά.
- είναι αρχή μας να μη δίνουμε στις ανάδοχες οικογένειες τα βιβλιάρια, περιέχουν προσωπικά στοιχεία (!!!!!)
Αυθόρμητα απάντησα:
-ξέρετε για μας ο Π. είναι ότι κι ο Β. που είναι πραγματικό μας παιδί, δεν τον ξεχωρίζουμε κι αυτή η κουβέντα σας "ανάδοχες οικογένειες" μου θύμισε μια πραγματικότητα που όλη η οικογένεια έχει ξεχάσει!
Με κοίταξε περίεργα κι επιχείρησε να διορθώσει
-ξέρω πως είναι λάθος, κανονικά θα έπρεπε να το έχετε.
Κι αμέσως μετά:
- Θα το συμπληρώσω και θα σας το δώσω.
Ένιωσα ικανοποίηση, όχι για το βιβλιάριο που κατάφερα να πάρω αλλά γιατί ήξερα πως θα χαιρόταν ο μικρός που τώρα πια θα είχε κι εκείνος κάτι ίδιο με τον Β.
Είναι βλέπετε κάποιες λεπτομέρειες που για τα μικρά παιδιά είναι τόσο .. μα τόσο σημαντικές.
Κι είχα δίκιο.
Θά'πρεπε να βλέπατε από μια μεριά τη χαρά που ζωγραφίστηκε στο προσωπάκι του όταν μπήκε και με είδε να το κρατάω στα χέρια μου!!

Mήνυμα

Μήνυμα στους εμπρηστές:

Έχουν μείνει κάτι γλάστρες με βασιλικά στο μπαλκόνι.
Κάφτε τα κι αυτά να τελειώνουμε.

Αγορομάννα!

Το μεγάλο αστροπελέκι κάθεται πάνω στο κρεββάτι μαζί μου.
Κρατά στα χέρια το psp και μου αναλύει το παιχνίδι που έχει μέσα.
Με όλες τις λεπτομέρειες...
Οι οποίες λεπτομέρειες - μεταξύ μας - μ'αφήνουν παντελώς αδιάφορη!
Επειδή όμως δεν πρέπει να το πληγώσω το σπλάχνο μου, προσπαθώ να δείχνω ενδιαφέρον, μα χωρίς μεγάλη επιτυχία.
Κοιτάω - φαινομενικά γιατί ουσιαστικά το μυαλό μου τρέχει αλλού γι'αλλού - το psp και χαμογελάω θέλοντας να δείξω πως καταλαβαίνω και με τον τρόπο μου συμμετέχω.
Εκείνος συνεχίζει με ενθουσιασμό την περιγραφή!
(Να τις κόψω τώρα τις φλέβες μου ή να τ'αφήσω για αργότερα;)

Υγ1. ρε τί τραβάμε κι εμείς οι δόλιες μάνες αγοριών!!
Υγ2. χάθηκε ο κόσμος να μας "κάτσει" κι εμάς μια κόρη;
Υγ3. στο πηγάδι κατουρήσαμε;

Οι Ελιές

Φακές είχε το μενού σήμερα.
Στο τραπέζι λοιπόν υπήρχαν και τί άλλο;
Ελιές! Καλαμών παρακαλώ!
Σερβίρω και καθόμαστε.
Το μικρό αστροπελέκι πιάνει μια μια τις ελιές, τις κοιτάει προσεκτικά γυρίζοντάς τες απ΄όλες τις πλευρές και τις αφήνει πίσω στο πιάτο.
- Τί κοιτάς Π; τον ρωτά ο πατέρας του.
- Είναι όλες ανοιγμένες ....
(οι ελιές ήταν "χαραγμένες" κι έψαχνε προφανώς να βρει....κλειστή).

Βρείτε μου μια κόχη να το χτυπήσω το κεφάλι μου, πλιιιιιιιιιιιιιιζ!

Tροχαίο Στον Ασπρόπυργο

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 6-8-09 ΣΤΙΣ 8.30 ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗ ΓΕΦΥΡΑ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟ ΣΗΜΕΙΩΘΗΚΕ ΤΡΟΧΑΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΕ ΔΙΚΥΚΛΟ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ 43 ΧΡΟΝΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗ. ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΜΕ ΤΟ 6977807492.
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ BLOGGERS ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ

http://kostasanagnostopoulos.blogspot.ΡΟcom/2009/08/blog-post_8302.html

Ο Βρωμοπόντικας

Χθες βράδυ μπήκε ένα σιχαμερό ποντίκι στο σπιτικό μου.
Κόπρισε κι έφυγε.
Ανώνυμα, έτσι όπως κάνουν όλοι οι δειλοί και κομπλεξικοί, μπήκε να βρίσει.
Αποφάσισα λοιπόν για όσο καιρό κρίνω να ελέγχω τα σχόλια.
Είναι κάτι που δεν μου αρέσει και δεν το ήθελα.
Αναγκάζομαι όμως γιατί η αισθητική μου - σε αντίθεση με εκείνη του ποντικιού - είναι υψηλή και ο σεβασμός μου σ΄όλους εσάς που μπαίνετε για να διαβάσετε τα καλά ή κακά που γράφω, είναι μεγάλος.
Επειδή λοιπόν δεν είμαι όλη μέρα στο ίντερνετ, όπως με κατηγόρησε κι έτσι δεν μπορώ να προλάβω τα σιχαμερά του σχόλια, γι αυτό καταφεύγω στη λύση του έλεγχου των σχολίων. Θά'θελα όμως να πω κάτι στον βρωμοπόντικα.
Λυπάμαι που θα σε στενοχωρέσω αγαπητέ/ή μου αλλά το λεξιλόγιό σου είναι πτωχό και οι βρισιές σου στερούνται έμπνευσης!..
Μέχρι την επόμενη φορά που θα μπεις σε κάποιο μπλογκ να βρίσεις (γιατί για να γράψεις έστω και μια πρόταση, χλωμό το κόβω), άνοιξε κάποιο βιβλίο, ένα λεξικό, κάτι που θα σε βοηθήσει τέλος πάντων να συντάξεις μια πρόταση περισσότερο ενδιαφέρουσα απ' τις γελοιότητες που άφησες στο μπλογκ μου.
Και μη στενοχωριέσαι βρε που δεν μπορείς να αρθρώσεις δυο λέξεις σωστά, μπορείς κάλλιστα να μουγκρίζεις.
Άλλωστε νομίζω πως σου ταιριάζει απόλυτα!

Βραβείο Νάμπερ Θρι (και το λουρί της μάνας)

To ψώνιο της μπλογκογειτονιάς έχω καταντήσει.
Όπου βραβείο και γιορτή η Μαλάμω πρώτη!Η γαστεροπλήξ κατάλαβε λέει την "αδυναμία" που έχω στα βραβεία και μου έδωσε άλλο ένα.
Βραβείο νάμπερ θρι, παρακαλώ ... (και το λουρί της μάνας).
Ανοίγει παρένθεση (αυτό πάλι με το λουρί και μάλιστα της μάνας και ουδόλως του πατέρα, του ξάδελφου ή του μπατζανάκη, ποτέ δεν κατάλαβα τί σημαίνει, ας μου το εξηγήσει κάποιος και μια και θα μπει στον κόπο ας μου πει γιατί η προτίμηση στην μάνα κι όχι σε κάποιον άλλον απ'το σόϊ.. ) κλείνει η παρένθεση.
Το βραβείο το παρέλαβα μόλις προχθές.
Άντε πάλι συγκινήσεις, χαρά, φούσκωμα υπερηφάνειας... Ξέρετε... άλλος κανείς δεν έκανε μόνο η Μαριώ τον Γιάννο...
Είπα και τα δέοντα, ως είθισται...
"σας ευχαριστώ, δεν έπρεπε, με υποχρεώνεται".. κι άλλα τέτοια και μετά έσπρωξα τα προηγούμενα πάνω στο ράφι για να στριμώξω ανάμεσά τους το καινούργιο.
Τώρα κάθομαι και τα κοιτώ.
Κι αναρωτιέμαι αν πρέπει να τ'αφήσω στο ράφι που βρίσκονται ή να τα βάλω πάνω απ'το τζάκι....
Επίσης σκέφτομαι (λέμε τώρα.. ) πως για να ξεσκονίσω το συγκεκριμένο ράφι θα πρέπει να μετακινώ περισσότερα πράγματα....
Βρε μπελάς!

Υγ. Γαστεροπλήξ θενκς ελοτ ντίαρ (δεν θα κλάψω γιατί θα "τρέξει" η μάσκαρα...), σ'ευχαριστώ επίσης που δεν ζήτησες να το δώσω με την σειρά μου κάπου αλλού. Επιτέλους κάποιος με κατανόηση στα ελαττώματά μου!

Η Μαστοράτζα

To μικρό αστροπελέκι τρελαίνεται για δουλειά.
Ναι, ναι.. μη σας κάνει εντύπωση.
Το καλύτερό του είναι να του λες να κάνει διάφορα.
Απ΄το να κουβαλήσει τις σακούλες με τα ψώνια του σούπερ μάρκετ, να στρώσει και να μαζέψει το τραπέζι.... μέχρι να ποτίσει, να σκουπίσει ή ακόμα ακόμα και να σφουγγαρίσει.
Του αρέσει τόσο πολύ να κάνει δουλειές που σχεδόν σε παρακαλάει.
(ξέρω... ξέρω... κάτι έχει το παιδί και πρέπει να το κοιτάξω).
Τον τελευταίο καιρό έχει διπλαρώσει τους μαστόρους που μας φτιάχνουν το σπίτι.
Πώς τους έριξε και τί τους είπε δεν ξέρω γιατί έλειπα στη δουλειά.
Αυτό που πληροφορήθηκα όμως είναι πως τον "προσλάβανε" λέει στην οικοδομή.
Πετάγεται απ'το κρεβάτι (ποιός ο Π.. που κοιμόταν μέχρι τις δέκα!) απ'τις εξήμισυ και τους περιμένει να έρθουν.
Τον στέλνουν να τους αγοράσει τσιγάρα, μπύρες και τον βάζουν να βγάζει τις πρόκες απ'τα ξύλα της οικοδομής.
Κλείσανε και το μεροκάματο.
Δέκα ευρώ τη μέρα.
Τα πρώτα του λεφτά τα πήρε την προηγούμενη Παρασκευή.
Το Σάββατο λοιπόν που τον έστειλε ο μπαμπάς του στον φούρνο να πάρει τυρόπιττες για όλους, πήγε να του δώσει λεφτά κι εκείνο αρνήθηκε:
-άστα μπαμπά, θα σας κεράσω εγώ απ'τα λεφτά μου, είπε.
Κι εγώ συγκινήθηκα η μάνα.
Μωρό μου!
(Σήμερα μου τον έστειλαν με mms φωτογραφία στη δουλειά.
Καμαρώστε τον με την ποδιά για τις πρόκες ζωσμένη στη μέση!)