NdGzzpZ9Sli_-Q4Pn0WemvVliwQ Άρες μάρες-Ημερολόγιο ©: Οκτωβρίου 2009

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Λάκης ....

To μικρό αστροπελέκι τό'χει πιάσει ο οίστρος να μας δείξει πόσα έμαθε στο σχολείο για την αυριανή γιορτή.Το στόμα του λέει.. λέει.. λέει..Ανακατεύει τα ακούσματά του, τα γαρνίρει με μεγάλη δόση φαντασίας και τα σερβίρει με ακαταμάχητη παιδική αφέλεια.- και που λες μαμά ο Χίτλερ αυτοφτόνησε (έτσι όπως το γράφω το είπε) γιατί δεν μπόρεσε να κυριαρχήσει στην Ευρώπη.Και ο Μανώλης Γλέζος μαζί με τον Λάκη... τον Λάκη.... να δεις μωρέ πώς τον λέγανε... δεν τον θυμάμαι, μάλλον αυτός της τηλεορασης θα είναι.-ποιός; ο γλυκούλης;-ναι, αυτοί οι δυό που λες κατέβασαν απ'την ακρόπολη την γερμανική σημαία και ο Γλέζος ζει ακόμα.....


(τυχερός ο Σάντας που δεν ζει γιατί έτσι και τον άκουγε θα είχε αυτοκτονήσει)....



Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

ΑΤΜ και.. μέτρημα


Παρασκευή απόγευμα στο ΑΤΜ.
Πληκτρολογώ το pin (σκεπάζοντας με την παλάμη μου, για τον φόβο των Ιουδαίων).
Πατάω "ανάληψη".
Συμπληρώνω το ποσό και περιμένω ακούγοντας το μηχάνημα να μετράει τα χαρτονομίσματα.
Μου τα "ξερνάει".
Μου επισημαίνει να μην ξεχάσω να πάρω την κάρτα και την απόδειξη.
Τραβάω απ΄την σχισμή τα χρήματα και τα μετράω.
..................................

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑΩ;
Πέστε μου γιατί;
1ον: υπάρχει περίπτωση να κάνει λάθος το μηχάνημα;
και
2ον: άντε κι έκανε..... τί θα κάνω; θα του ζητήσω εξηγήσεις;


Παρ΄όλα επιμένω κάθε φορά που παίρνω χρήματα απ΄το ΑΤΜ να τα μετράω....
Ξέρω.... ξέρω.... η περίπτωσή μου είναι ανίατη!



......................................................................................................... 


Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Σ'αγαπάω!


Είναι μουντά και βροχερά σήμερα.Τότε... - πριν από έντεκα ακριβώς χρόνια - ήταν μια ηλιόλουστη και ζεστή φθινοπωρινή μέρα.

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 1998.
Η μέρα που ένιωσα - για πρώτη φορά στη ζωή μου - πώς είναι η ευτυχία!Ευχαριστώ το Θεό που σ'έφερε στο δρόμο μου.Σ'ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια.Στα καλά και στα κακά..Σ'ευχαριστώ για την απεριόριστη αγάπη σου.Σ'ευχαριστώ για την ζεστή αγκαλιά σου.Σ'ευχαριστώ για την υπομονή σου όταν έχω τις "ανάποδές" μου.Τότε, πριν από έντεκα χρόνια, σ'εκείνο το μικρό εκκλησάκι με λίγους αγαπημένους φίλους να μας συντροφεύουν, ξεκινήσαμε την κοινή μας ζωή.Εύχομαι να τη συνεχίσουμε για πολλά χρόνια ακόμα.Σ'αγαπάω!



................................................................................. 


--