Είθε Να Γίνεις Άνθρωπος

Μοιάζει σαν χθες που σε συνόδευα την πρώτη μέρα σου στο γυμνάσιο.
Μ' εκείνο, το γνώριμο σε όλους τους γονείς, σφίξιμο στην καρδιά.. και την αγωνία..
Για τις παρέες, για τους κινδύνους, για όλα τα καινούργια που θα έπρεπε να αντιμετωπίσεις, να "φιλτράρεις"...
Νέες συνήθειες και πράγματα που έπρεπε άλλα να τα αποδεχθείς και άλλα να τα απορρίψεις...
Κατά την κρίση σου!
Κι αναρωτιόμουν πόσα απ' όσα σου εμφυσήσαμε όλα αυτά τα χρόνια σαν γονείς θα λειτουργούσαν, θα γίνονταν ασπίδα από σένα τον ίδιο για να προστατευτείς..
Και πέρασαν σαν νεράκι τα χρόνια..
Και άλλαξες..
Το μικρό αγόρι μεταλλάχθηκε σε νεαρό έφηβο.
Κοιτώ πώς ήσουν το καλοκαίρι πριν την Α΄ γυμνασίου..

Ένα εκτάκι .. ένα αγόρι που μόλις είχε τελειώσει το δημοτικό..
Και τις άλλες σε συνόδευσα στην γιορτή για την αποφοίτηση από το γυμνάσιο..
Στάθηκα διακριτικά λίγο πιο πίσω, να μην ενοχλήσω τις στιγμές που μοιραζόσουν με τους φίλους και συμμαθητές.

Και φούσκωσα από χαρά και περηφάνια για τα εγκώμια που άκουσα από τους καθηγητές σου για τον χαρακτήρα και το ήθος σου.
Και ναι... δάκρυσα..
Δεν έκλαψα.. όμως δάκρυσα..
Ήταν από χαρά που κατάφερες να μείνεις αλώβητος, να μείνεις αληθινός, να μείνεις ΕΣΥ!
Κι όταν έπαιξε το βίντεο με τις φωτογραφίες που είχες τραβήξει και τίτλο (άκου σύμπτωση.. ) "συναισθήματα", τότε είμαι σίγουρη πως όλοι θα άκουσαν πόσο δυνατά χτυπούσε η καρδιά μου..
Και το χειροκρότημα ήταν δυνατό.. και παρατεταμένο..
Για σένα γιε μου!

Κι απ' τον Σεπτέμβρη.. λυκειόπαιδο!
Ίδιες οι αγωνίες, ίσως και περισσότερες.
Γιατί δεν αλλάζει ο γονιός μάτια μου..
Όσα χρόνια και να περάσουν.. όσο και να μεγαλώσει το παιδί του.. πάντα στα νέα του ξεκινήματα θα αγωνιά και θα προσεύχεται.
Καλή πρόοδο νά' χεις αγόρι μου..  όχι μόνο στα μαθήματα αλλά κυρίως στην προσωπική σου εξέλιξη.
Είθε να γίνεις ο άντρας που πάντα ονειρευόμουνα.
Πονετικός για τους αδύναμους, αμείλικτος για όσους δυναστεύουν, δίκαιος για τους συνανθρώπους σου.
Είθε να γίνεις αληθινός..
Είθε να γίνεις  ΑΝΘΡΩΠΟΣ!