Αυτές τις διακοπές θα'χω λόγους να τις θυμάμαι.....
Άχρωμες, άοσμες, άγευστες....σαν στριφνή γεροντοκόρη που το'να της βρωμάει και τ'άλλο της ξινίζει, ένα πράμα.......
Ποτέ στο παρελθόν δεν θυμάμαι να βιάστηκα να τελειώσουν οι διακοπές του καλοκαιριού, παρά μόνον φέτος. Χάλια μαύρα δηλαδή......
(Άιντε να τελειώνουμε και μ'αυτό το μαρτύριο και να γυρίσουμε πίσω, να δούμε τι θα γίνει με τις εκκρεμότητες που περιμένουν..)
Ποιος το περίμενε πως θα σκεφτόμουν έτσι για τις πολυπόθητες μέρες που και μόνον η αναμονή τους με γέμιζε χαρά.
Καμμιά φορά το σύμπαν συνωμοτεί έτσι ώστε μικρές μικρές αναποδιές να στιβάζονται , στην αρχή αθώα, αλλά όσο ο αριθμός τους μεγαλώνει, τόσο μικραίνει η αντοχή και γίνονται ανυπόφορες, αβάσταχτες.....κουραστικές.
Όχι πως είχα ιδιαίτερες προσδοκίες, όμως έκλεινα τα μάτια και τις φανταζόμουν ήρεμες, με μικρές αποδράσεις , γεμάτες γλύκα και τρυφεράδα.......
Δεν φταίει κανείς.....η φαντασία μου τα φταίει (που λέει και το άσμα), φαίνεται πως η τύχη δεν ήταν με το μέρος μου...... ας είναι..υπάρχει πάντα και «του χρόνου»........
Καλό φθινόπωρο να έχουμε..............
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου