Τρίχες...

Είπα να βάψω το μαλλί σήμερα.

Κάτι ο μήνας που πέρασε, κάτι η άσπρη η ρίζα που ξεπρόβαλλε, κάτι η βραδινή έξοδος...όλα συντελούσαν στο να πραγματοποιηθεί το "beaute".

Μέχρι τον προηγούμενο μήνα (και επί σειρά ετών) πήγαινα στο κομμωτήριο.

Ώσπου "την είδα" στραβά κάποια στιγμή (ένα πέρασμα τη ρίζα κι ένα λουσιμο 40 ευρώ!) κι είπα θα το κάνω μόνη μου....

Τώρα αυτό δεν είναι και το απλούστερο πράγμα στον κόσμο, μη νομίζετε.

Κι ας μην αρχίσουν οι γυναίκες να μου τα χώνουν στο στυλ "σιγά τα ωά, εγώ ανέκαθεν βάφω τα μαλλιά μου μόνη!" κι αυτό γιατί μαλλί με μαλλί έχει διαφορά.

Το δικό μου μαλλί ας πούμε είναι πολύ (πάρα πολύ) και σγουρό.

Πώς να το τιθασέψω και πώς να το κάνω ζάφτι;....Παρ'όλα αυτά πείσμωσα κι είπα "πεταμένα λεφτά δεν ξαναδίνω" κι άρχισα να το παλεύω.

Σήμερα το πρωί λοιπόν έχω στηθεί στον καθρέφτη του μπάνιου και παλεύω με τις τρίχες μου.

Μέχρι τα μισά, τα ορατά..., όλα βαίνουν καλώς. Τα δύσκολα αρχίζουν όταν φτάνω στο πίσω μέρος του κεφαλιού....τέλος πάντων..

Είμαι που λέτε στο μπάνιο και βάφω το μαλλί φυσώντας και ξεφυσώντας όταν χτυπάει το κουδούνι.

Κοιτάω τον άντρα μου έντρομη, ποιός νά'ναι; του λέω.

Ξέρω γω;, μου λέει, αν δεν ανοίξω πώς να ξέρω;....

Κι ανοίγει....κι είναι ο πεθερός μου!

Και μένω εγκλωβισμένη μές το μπάνιο μη τολμώντας να ξεμυτίσω από κει.

Βέβαια κάποια στιγμή μου πέρασε απ'το μυαλό να βγώ και να του κάνω.."μπουουουουουου!", γιατί μια συμπάθεια και μια αδυναμία του την έχω.(μπας και τα τεζάρει απ'τον τρόμο του), αλλά είπα να μη γίνω κακιά!

Περιμένω που λέτε μες το μπάνιο και παρακαλάω να μη κάτσουν στο σαλόνι, γιατί η πόρτα του μπάνιου είναι φάτσα και δεν θα μπορούσα να βγω από κει παρά μόνο όταν θα έφευγε.

Ευτυχώς οι προσευχές μου εισακούστηκαν και τους άκουσα που μιλούσαν στην κουζίνα, οπότε βγήκα απ'το μπάνιο με τις μπογιές στο κεφάλι και κλείστηκα στο δωμάτιό μου.

Στρώθηκα στο κρεβάτι και περίμενα.

Πατέρας και γιός έπιναν καφεδάκι και τα έλεγαν του καλού καιρού!

Βαρέθηκα!

Ανοίγω μια χαραμάδα την πόρτα μου και βλέπω απέναντι το μεγάλο αστροπελέκι, του κάνω νόημα.

Έρχεται κοντά και του λέω ψιθυριστά.

- φέρε μου αγοράκι μου το λαπτοπ απ'το σαλόνι.

(τουλάχιστον να περάσει η ώρα μου ..)