Aπανωτά μου έρχονται τα xτυπήματα της μοίρας.
Πάνω που πληρωθήκαμε και πέρασε η μπόρα των προστίμων χωρίς να γίνει καν κουβέντα, ήρθε η καταστροφή!
Την επόμενη ακριβώς μέρα ανακαλύφθηκε μεγάλη "πατάτα" δική μου.
Τέτοια πατάτα που μέχρι κι εγώ η ίδια σκέφτηκα "τώρα θά'χει δίκιο να με απολύσει"!
Κόπηκαν τα πόδια μου και με πήραν τα ζουμιά στο γραφείο....αφήστε, ένα μάτσο χάλια η δικιά σας.
Να κλαίω απαρηγόρητη και να μη μπορώ να συνέλθω!
Πήρα τους φακέλους και πήγα στο γραφείο του.
- Έχω κάνει ένα λάθος...ψέλισσα.
- Όχι τώρα, έχω δουλειά, τα λέμε αργότερα, μου απάντησε.
Αργότερα όμως και πριν τελειώσει η δουλειά που είχε, εγώ έπρεπε να φύγω για να προλάβω να πάρω τ'αστροπελέκια απ'το ολοήμερο.
Γύρισα σπίτι κι ήμουν να με κλαίνε οι ρέγγες.
Το απόγευμα επικοινώνησα με μια συνάδελφο.
Μου είπε πως η υπεύθυνη του τμήματός μας του εξήγησε περί ποίου μεγέθους πατάτα επρόκειτο, αλλά δεν είδε καμμιά έντονη αντίδραση ούτε άκουσε φωνές!
Ρωτάω τον άντρα μου, που γύρισε πολύ αργότερα από μένα κι είχε κιόλας meeting μαζί του, αν έγινε κάποια κουβέντα και παίρνω αρνητική απάντηση.
Πηγαίνω την άλλη μέρα στη δουλειά σα βρεγμένη γάτα.
Δεν τολμώ να ρωτήσω τίποτα, κάθομαι στο γραφείο μου και κάνω αμίλητη τη δουλειά μου.
Μετά από καμμιά ώρα, "σκάει μύτη" ο big boss.
Έρχεται στο τμήμα μας και καλημερίζει έχοντας ένα χαμόγελο μέχρι τ'αυτιά!
Μαζεύομαι περισσότερο....
Όταν πια τελειώνουν οι καλημέρες και τ'αστεία, μαζεύω το κουράγιο μου και ψελίζω...
- Β. θέλω να σου μιλήσω.
Ταυτόχρονα κάνω την κίνηση να σηκωθώ απ' το γραφείο μου για να πάμε στο δικό του όπου ήθελα να ζητήσω συγνώμη και να θέσω την παραίτησή μου στη διάθεσή του.
Δεν πρόλαβα να κουνηθώ.
Άπλωσε το χέρι του κάνοντας μια καθησυχαστική κίνηση και λέγοντάς μου: "όλα καλά, όλα καλά...", έχοντας το ίδιο τεράστιο χαμόγελο στο στόμα!
(Μαμά μου....φοβάμαι!!!!!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου