Aντίο..

Αυτή είναι η τελευταία εγγραφή.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που με τιμούσατε με τις επισκέψεις σας όλους αυτούς τους μήνες.

Μη ξαφνιάζεστε.....

Είχα κάνει την ίδια κρούση και παλαιότερα όμως τότε δεν είχα βρει το κουράγιο να το πραγματοποιήσω.

Σας είχα εκμυστηρευθεί κάποια στιγμή πως ο χρόνος μου είναι πια μετρημένος και τούτο δω το μπλογκ έχασε τον ρόλο του.

Απ'το να μου δίνει χαρά κατέληξε να με αγχώνει για όσες φορές δεν έγραφα όσο θα ήθελα, δεν προλάβαινα να απαντήσω στα σχόλιά σας, δεν κατάφερνα να γράψω δυό λόγια στα δικά σας ποστ!

Όπως καταλαβαίνεται δεν έχει νόημα πια...

Σας ευχαριστώ που με κάνατε να νιώσω σαν κομμάτι μιας μεγάλης παρέας.

Σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση στο πόνο αλλά και την χαρά.....

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώσατε για να απαντήσετε, να παρηγορήσετε, να χαρείτε και να στενοχωρεθείτε μαζί μου!

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΑΤΕ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΦΙΛΗ ΣΑΣ!

υ.γ. Δεν θα διαγράψω το μπλογκ, ποιός ξέρει....ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να επικοινωνήσω πάλι μαζί σας!