Είχα ακριβώς τρεις μήνες να έρθω σε τούτα τα μέρη.
Τρεις μήνες που σκέπασα τα έπιπλα με τα άσπρα σεντόνια, πήρα τη βαλιτσούλα στο χέρι κι έκλεισα πίσω μου την πόρτα τούτου δω του μπλογκόσπιτου.
Τρείς μήνες, δεν πάτησα το πόδι μου ......
Μόνο κανα δυό φορές πέρασα απ' έξω κι έριξα μια βιαστική ματιά στα κλειστά παράθυρα.....τον χορταριασμένο κήπο....κι έφυγα πάλι βιαστική.....
Αλλά σήμερα τα βήματά μου με έφεραν εδώ σχεδόν χωρίς να το καταλάβω.
Άνοιξα την πόρτα και μπήκα.....και λυπήθηκα για την εγκατάλειψη που αντίκρυσα.
Λέω να το ανοίξω πάλι το σπιτικό μου....τί λέτε κι εσείς;.....
Να αερίσω, να καθαρίσω, να το στολίσω πάλι με λουλούδια και να έρχομαι κάπου κάπου....
Έτσι όπως πάμε στο εξοχικό τα Σαββατοκύριακα....
Κι ανανεωνόμαστε και γεμίζουμε τις μπαταρίες μας και χαλαρώνουμε....
Τί λέτε κι εσείς;.....
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου