Μαζευτείτε να μου συμπαρασταθείτε, γι'αυτό δεν είναι οι φίλοι;
Δεν είμαι καλά παιδιά, καθόλου καλά.
Τώρα που ξεκίνησαν τα σχολεία, τα πράγματα έχουν δυσκολέψει αφάνταστα για μένα.
Τις μέρες που τ'αστροπελέκια έχουν αγγλικά, φτάνω σπίτι με την ψυχή στο στόμα για να τους πάω στο φροντιστήριο και πάντα φτάνουμε καθυστερημένοι.
Παρ'όλο που άλλαξα το ωράριό μου και κανόνισα να φεύγω νωρίτερα!
Αυτά βλέπεις είναι τα αρνητικά του να ζεις στην εξοχή και να εργάζεσαι στο κέντρο......
Έχω μπει στη διαδικασία να'χω το νου μου για καμμιά δουλειά πιο κοντά στο σπίτι, στην γύρω περιοχή.
Αλλά μ'έχουν πιάσει τρελλά άγχη.
Θα βρω;....κι αν δεν βρώ τί θα κάνω;....
Και τώρα είναι μόνο αγγλικά, ούτε σκέψη για κολυμβητήριο που έκαναν μέχρι πέρυσι....
Για έχετε το νου σας κι εσείς.....
Ψάχνουμε για δουλειά στην Ανατολική Αττική με συνεχές κι όχι διακεκομένο ωράριο....
Για αμοληθείτε βρε παιδιά...Άντε να σας χαρώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου