NdGzzpZ9Sli_-Q4Pn0WemvVliwQ Άρες μάρες-Ημερολόγιο ©: Πέφτει Η Βροχή...

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Πέφτει Η Βροχή...

Σήμερα ο καιρός είναι ιδανικός για σπίτι, χουχούλιασμα, τζακάκι, ρέμβασμα απ'τη τζαμαρία την βροχή να πέφτει και γενικότερα... άραγμα.
Σήμερα λοιπόν δεν δούλευα... είχα ρεπό.
Σιγά που θα μου ερχόντουσαν όμως όλα τόσο ιδανικά!
Κατ'αρχάς με ξύπνησε αχάραγα η συνάδελφος που με αντικαθιστούσε στο γραφείο γιατί δεν της εμφάνιζε το σύστημα τα δελτία που είχα από χθες αποθηκεύσει κι έπρεπε να δώσει για μια απλή .. απλούστατη εκτύπωση!
Φάγαμε κανα μισάωρο με οδηγίες δια τηλεφώνου και τελικά το κλείσαμε χωρίς να καταφέρει να εκτυπώσει τα ρημαδοδελτία.
Μου είπε πως θα προσπαθήσει ξανά και θα με πάρει αργότερα τηλέφωνο.
Από κείνη την ώρα... έχασα τα ίχνη της.
Ούτε φωνή ... ούτε ακρόαση.
Τί να κάνω κι εγώ;
Έτσι κι αλλιώς ο ύπνος πάει... πέταξε.
Ντύθηκα ... ξεπροβόδισα το στεφάνι μου και τ'αστροπελέκια  κι έφτιαξα καφέ.
Πάνω που άρχισα να τον πίνω και ν'απολαμβάνω το πρωϊνό μου ντριννννννν το τηλέφωνο.
Ήταν το μεγάλο αστροπελέκι απ'το σχολείο να μου πει να πάω νωρίτερα απ'το μεσημέρι στο ραντεβού που είχα με τον δάσκαλό του γιατί κάτι του προέκυψε κι έπρεπε να φύγει.
 Κοίταξα το ρολόι, σε μια ώρα έπρεπε να είμαι στο σχολείο.
Εν τω μεταξύ η βροχή να πέφτει ακατάπαυστα.
Φτάνω στο σχολείο στην ώρα μου.
Η πόρτα της αυλής κλειδωμένη.
Βλέπω κάποια παιδιά να κυκλοφορούν.
Αρχίζω να φωνάζω "καλέ... καλέ.... κορίτσια..... καλέ..... καλέ.... αγόρια"
Τα μισά πρέπει να ήταν κουφά γιατί ούτε που γύρισαν και τα άλλα μισά που φαίνεται πως δεν είχαν κανένα ακουστικό πρόβλημα, απλά με αγνόησαν.
Εν τω μεταξύ να έχω γίνει λούτσα καθ'όσον έχω και την ιδιοτροπία να μη κρατάω ποτέ ομπρέλα γιατί μ'εκνευρίζει!
Με τα πολλά βλέπω το αστροπελέκι να προβάλλει στην αυλή και τού'βαλα τις φωνές (λες κι εκείνο έφταιγε) να ειδοποιήσει ΓΡΗΓΟΡΑ να έρθουν να μου ανοίξουν.
Τα λέμε με τον δάσκαλο και φεύγω με τη βροχή να πέφτει συνέχεια να πάω σούπερ μάρκετ.
Το σκηνικό ίδιο..
Μπαίνω .. βγαίνω .. πάντα χωρίς ομπρέλλα και στον γυρισμό κουβαλώντας κι ένα σκασμό τσάντες!
Γυρίζω σπίτι.
Μέχρι να τακτοποιήσω τα πράγματα και να ετοιμάσω το τραπέζι έχουν γυρίσει και τα παιδιά.
Τρώμε στα γρήγορα γιατί σε λίγη ώρα έχω ραντεβού στο κομμωτήριο για ... ρετούς (βλέπε βαφή).
Κίνησε ο Εβραίος να πάει στο παζάρι.....
Πηγαίνω ... βάφω..... στεγνώνω μόνο (σιγά μη τα χτενίσω, αφού είπαμε η βροχή πέφτει χωρίς σταματημό κι εγώ κλασικά... χωρίς ομπρέλα)!
Στο γυρισμό μια γρήγορη στάση πάλι στο σούπερ μάρκετ για δυο τρία πραγματάκια που ξέχασα να πάρω το πρωί.
Μια γρήγορη διακοπή του ατέλειωτου σημερινού πήγαινε - έλα για να γράψω αυτό το ποστ και σε λίγο θα πρέπει να ξαναβγώ να πάω τα μικρά στ'αγγλικά... (σιτ!)
Μετά όμως περιμένω ένα ζευγάρι φίλους..
Οπότε Και το τζάκι θα ανάψουμε Και στο κουβεντολόι θα το ρίξουμε Και στις 8,00 (αν δεν έχει γυρίσει ακόμα απ'τη δουλειά το στεφάνι μου) θα στείλω τον φίλο να φέρει τ'αστροπελέκια από τ'αγγλικά.
Αμ πως;;;;;;;;;;




6 σχόλια :

  1. ok,θα μπορούσε να ήταν και καλύτερα, αλλά δεν το λες κι άσχημα το ρεπουδάκι... αν εξαιρέσεις ειδικά την βροχή που έφαγες κατακέφαλα καλά μου ακούγεται... καλά να περάσετε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή Μαίρη (σου αλλάζω το όνομα, από το "Μαίρη Παναγιωταρά"), έτσι γίνεται στη ζωή.
    Μια ατέλειωτη τρεχάλα είναι!!
    Καλή ευκολία και καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χαχαχαχαχαχα... προς στιγμήν απόρησα Δύσπιστε, είπα "θα μπερδεύτηκε".. ευτυχώς που μου διευκρίνησες από πού βγήκε το Μαίρη.. :PP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πόσο όμορφη μέρα; Με αστροπελέκια, τζάκι, φίλους στο σπίτι; Να εκτιμάς αυτά και ας έπρεπε να τρέχεις στη βροχή. Ομορφα είναι ετούτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπορει να ξυπνησες πρωι, να εφαγες και καμποση βροχη αλλα απο ο,τι καταλαβαινω περασες καλα ....

    Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή


--