Σαν παιδί την λάτρεψα κι έπαιξα ατέλειωτες ώρες στα στενά δρομάκια της.
Σαν έφηβη την σνομπάρισα και την περιφρόνησα με μανία.
Σαν ενήλικη γυναίκα την εκτίμησα αλλά την έχασα, και - τί παράξενο; - μου έλειψε!
Σαν blogger την ξαναβρήκα και το απολαμβάνω.
Η παλιά αγαπημένη γειτονιά των παιδικών μου χρόνων χάνεται κάπου στην Καισαριανή.
Εκεί που γεννήθηκα κι απ' όπου έφυγα πεντάχρονο παιδάκι.
Τα σπίτια ήταν χαμηλά και οι αυλές γεμάτες ντενεκέδες με γεράνια και ζουμπούλια.
Τα καλοκαιρινά απογεύματα είχαν γλύκα…, αθωότητα, παιδικές φωνές και σκοινάκι, στάκαμαν, κυνηγητό, αμάδες.
Οι γειτόνισσες δυο δυο, τρεις τρεις έβγαζαν τις καρέκλες τους, την ώρα που ο ήλιος βουτούσε πίσω από τα βουνά στον δρόμο για να κεντήσουν, να σχολιάσουν, να συζητήσουν και να μοιραστούν.
Τηλεόραση είχε μόνο ένα σπίτι και τα απογεύματα ο νοικοκύρης έστρεφε την οθόνη προς την έξω μεριά του παράθυρου έτσι ώστε να «εξυπηρετείται» η πιτσιρίκαρία που μαζευόταν απ’ έξω να δει το ασπρόμαυρο θαύμα!
Η μπουγάδα απλωμένη στον δρόμο, να τον κόβει στα δυο και να προκαλεί καυγάδες.
-«πηγαίνετε πιο κάτω να παίξετε, θα τα λερώσετε».
Κι εμείς ένα τσούρμο που ξεχυνόταν στα στενά και προκαλούσε πονοκέφαλο (ακόμα θυμάμαι την απορία που είχα τί να είναι αυτός ο πονοκέφαλος!) στην κυρία Ντίνα γιατί είχε την ατυχία η καημένη όλο το τζέρτζελο να γίνεται ακριβώς έξω από το σπίτι της.
Η παλιά γειτονιά χάθηκε στα βάθη των χρόνων μέσα σε τόνους από τσιμέντο και μπετόν.
Κι έγινε μια γλυκειά ανάμνηση για όλους εμάς (τους τυχερούς) που προλάβαμε και την ζήσαμε.
Οι εποχές άλλαξαν.
Όμως ο άνθρωπος παραμένει ίδιος.
Ίδιες και οι ανάγκες του.
Η ανάγκη να γελάσει, να βρει, να παίξει, να συναντήσει, να δεχτεί, να πάρει πληροφορίες, να διασταυρώσει γνώμες και εν τέλει.. να ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ!
Κι αυτό το πετύχαμε όλοι εμείς μέσα απ' το blogging.
Mέσα από ποστ και αναρτήσεις γελάσαμε, κλάψαμε, ενθουσιαστήκαμε, συγκινηθήκαμε, μάθαμε, ανακαλύψαμε, χτίσαμε φιλίες, μαλώσαμε.. μα κυρίως μοιραστήκαμε κομμάτια της ζωής μας.
Κι αυτό το πετύχαμε όλοι εμείς μέσα απ' το blogging.
Mέσα από ποστ και αναρτήσεις γελάσαμε, κλάψαμε, ενθουσιαστήκαμε, συγκινηθήκαμε, μάθαμε, ανακαλύψαμε, χτίσαμε φιλίες, μαλώσαμε.. μα κυρίως μοιραστήκαμε κομμάτια της ζωής μας.
Έτσι δημιουργήθηκαν οι δικές μας .. εξελιγμένες γειτονιές.
Οι "ψηφιακές γειτονιές"!
Και είμαι πολύ χαρούμενη που φέτος θα είμαι κι εγώ σ'αυτή τη μάζωξη!
Για να γνωρίσω, να δω, να μάθω, να εξελίξω, να μοιραστώ και εν τέλει ΝΑ ΝΙΩΣΩ!
Να πάρουν επιτέλους μορφή και σχήμα τα πρόσωπα.
Και τα απλά ονόματα να γίνουν ανθρώπινες φιγούρες που θα μπορέσω να σφίξω στην αγκαλιά μου και να γίνω ένα μαζί τους με κοινό παρονομαστή την αγάπη μας για το .. blogging.
Keep blogging λοιπόν και
Ραντεβού στις 4 και 5 του Απρίλη στις δικές μας γειτονιές.
Τις "ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ"...
Οι "ψηφιακές γειτονιές"!
Και είμαι πολύ χαρούμενη που φέτος θα είμαι κι εγώ σ'αυτή τη μάζωξη!
Για να γνωρίσω, να δω, να μάθω, να εξελίξω, να μοιραστώ και εν τέλει ΝΑ ΝΙΩΣΩ!
Να πάρουν επιτέλους μορφή και σχήμα τα πρόσωπα.
Και τα απλά ονόματα να γίνουν ανθρώπινες φιγούρες που θα μπορέσω να σφίξω στην αγκαλιά μου και να γίνω ένα μαζί τους με κοινό παρονομαστή την αγάπη μας για το .. blogging.
Keep blogging λοιπόν και
Ραντεβού στις 4 και 5 του Απρίλη στις δικές μας γειτονιές.
Τις "ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ"...
Κοίτα τελικά που θα μπορούσαμε να είμαστε γείτονες και όχι μόνο στις blogo γειτονιές! Οι γονείς μου γέννημα - θρέμμα Καισαριανιώτες, φύγαμε για λίγα χρόνια όταν έδωσαν το πατρικό της μάνας μου αντιπαροχή για να χτιστεί η πολυκατοικία στην οποία μένω από τα 5 μου χρόνια ! Αχ φέρε τον πρίγκηπα και τον αγωνιστή καμιά Κυριακή στο πάρκο του Σκοπευτηρίου ή στα Ξύλινα !!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω παντως συγκινηθηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα περασετε ομορφα ευχομαι!
φιλακια πολλα!
Κικη απο το εκφρασου.
Προσπαθώ απο ημερών να σκεφθώ, αλλα δεν... τι σχέση ειχες με την Ραλλού, οταν βρεθήκαμε, την μπλόγγερ ναι... απο μια γειτονιά? απο κάπου αλλού? η συγχιση δεν με αφήνει. Ναι εζησα παλιά γειτονιά και ειμαι χαρούμενη γι αυτό. Οχι οι μπλογγογειτονιές... τελικά δεν μου αρέσουν. προ ημερών κατέληξα σ' αυτό το συμπέρασμα.. Θα μου πεις, εισαι 7 χρόνια... τώρα το θυμήθηκες. Για τους δικούς μου λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈφυγα πέντε χρονών απ' την Καισαριανή όμως έχει πάντα ένα ξεχωριστό κομμάτι στην καρδιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξακολουθώ να πηγαίνω κάπου κάπου..
Βλέπεις και το δικό μας σπίτι (της γιαγιάς) δόθηκε αντιπαροχή κι έχω από κει ένα μικρό διαμερισματάκι που το νοικιάζω..
Όταν έρθω ξανά θα σου πω :))
Mακάρι να μπορούσες να έρθεις Κική μου... πολύ θα χαιρόμουν :)
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν σκέφτηκα να γράψω ένα ποστ για το συγκεκριμένο θέμα μου ήρθε στο νου εκείνη η πρώτη πρώτη μάζωξη που είχες οργανώσει στο Θησείο...
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω ακόμα τις φωτογραφίες με το "μικρό ανάλογο", την Ραλλού κι όλους τους άλλους :))
με την Ραλλού ήμασταν συμμαθήτριες σε δημοτικό- γυμνάσιο- λύκειο.... και βρεθήκαμε τότε εκεί μη γνωρίζοντας η μια για την άλλη πως ασχολούμασταν με το blogging.
άσε .. ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πως έφυγε.. :(
Κατ' αρχάς Τζίνα, μου άρεσε ο τρόπος που περιέγραψες τη παιδική σου γειτονιά, όσοι από μας έχουμε παίξει στο δρόμο ως παιδιά κρατάμε μέσα μας αυτόν τον αέρα και το ότι μας αρέσει τώρα το blogging και το μοίρασμα, νομίζω πως έχει απόλυτη σχέση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖήτησαν στον σύζυγο "Παραμυθά" να μιλήσει τη δεύτερη μέρα της ψηφιακής συνάντησης και θα είμαι και η ίδια εκεί, για να συναντήσω πολλούς απ' τους φίλους blogger με τους οποίους έχω συνδεθεί ψηφιακά!
ΑΦιλάκια Τζίνα μου και μεγάλη είναι η χαρά που βρίσκομαι "εδώ" και σου γράφω! :)
Καλά έκανες και δημοσίευσες τη πρόσκληση γιατί αφορά όλους τους bloggers...αυτό να το ξέρει και η Κική-εκφράσου!
ΑπάντησηΔιαγραφή:) :) :)
αχ τί καλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήοπότε θα τα πούμε κι από κοντά...
ΥΠΕΡΟΧΑ :)))
Πόσο όμορφα παρουσίασες τις ψηφιακές γειτονιές!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα είμαι κι εγώ εκεί! Ελπίζω να τα πούμε!
Ραντεβού στις Γειτονιές για να μοιραστούμε στιγμές ΚΑΙ από κοντά αυτή τη φορά. Ανυπομονώ! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί δεν το ξέρει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και θα τα πούμε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά :))
Εγώ να δεις ! :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γλυκο κειμενο .. Να περασετε τελεια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μπορούσες να έρθεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί bloggers, νομίζουν πως πρέπει να έχουν ειδική πρόσκληση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΦ! καλό Σαββατιάτικο απογευματάκι! :)
Να περάσετε όμορφαα!
ΑπάντησηΔιαγραφή