Πρωινό στη βεράντα.
Ένα αεροπλάνο απογειώνεται και περνά πάνω από το σπίτι.
Το μεγάλο αστροπελέκι σηκώνει το κεφάλι και το κοιτά.
Μονολογεί..
- έχω "κατωφοβία".
Κοιταζόμαστε με τον άντρα μου.
- τί έχεις; τον ρωτάω
(πού ξέρεις, μπορεί με τον θόρυβο του αεροπλάνου να μην άκουσα καλά)
- "κατωφοβία", επιμένει το αστροπελέκι
- υψοφοβία, τον διορθώνω
- όχι, "κατωφοβία".
υψοφοβία είναι όταν είσαι ψηλά και κοιτάς κάτω, εγώ φοβάμαι όταν είμαι κάτω και κοιτάω ψηλά.
άρα.... έχω "κατωφοβία".
(Τί ακουν τ'αφτιά μου Θεέ μου;;;;;;;;;;;;;;;;;;)
σωστό το αστροπελέκι! μια χαρά τα λεει. περιγραφικότατο, τι άλλο θες; :))
ΑπάντησηΔιαγραφήτίποτα άλλο.... μόνο τα χάπια μου :PP
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ πετυχεμένη η παρατήρηση του μικρού! Πάντως όποιος έχει υψοφοβία, έχει και κατωφοβία, μεταξύ των οποίων και εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα αστροπελέκια σου μονίμως μου βγάζουν κάτι απ' τη μύτη ή με πνίγουν τα γέλια και βήχω σα μπουρού μετά, όταν τα διαβάζω! Να το ξέρεις, θα πάθω τίποτα μ' αυτά που λένε!!! Να σου ζήσουνε σαν τα ψηλά βουνά!!! Και μάζευε όταν λένε κάτι τέτοια, να γελάνε άμα μεγαλώσουν, όπως καλή ώρα εγώ, όταν μου τα λέει η μητέρα μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχχαααχχαα να 'σαι καλά με την... κατωφοβία σου! Καλώς σε ξαναβρίσκω Νιοβούλα. Καλό μας φθινόπωρο. Μετά από 45 μέρες απουσίας επέστρεψα στην μπλογκόσφαιρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά τι έγινε με τις εξετάσεις του μικρού αστροπελεκακίου, όλα καλά;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήKι εσύ .. "κατωφοβία" Μερόπη μου; :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε/η, ένας λόγος που τα γράφω στο μπλογκ είναι για να μείνουν.. και κάποια στιγμή μεγαλώνοντας να τα διαβάσουν :)
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλό φθινόπωρο Νίκο και .. καλή χρονιά για σένα και τους μαθητές σου.. (η Δευτέρα είναι μια ανάσα) :))
ΑπάντησηΔιαγραφήmiss little sunshine, σ'ευχαριστώ πολύ που ρωτάς! Το μεγάλο αστροπελέκι (γι'αυτό πρόκειται) έκανε την μαγνητική κι όλα ήταν μια χαρά, ευτυχώς!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι μας μένει η εκδοχή της παιδονευρολόγου, πως δηλαδή πρόκειται για ημικρανίες που 50% να αποβληθούν μεγαλώνοντας και 50% να τις έχει πάντα. Θα δούμε...
Το σημαντικό είναι πως δεν είναι κάτι πιο σοβαρό.
Φιλιά!
Τα παιδιά μας δίνουν τη φρέσκια ματιά για όλα. Κάτι που είχαμε κι εμείς κάποτε, αλλά που φαίνεται ότι ξεθυμαίνει με την ηλικία...
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί βρε συ, λογοπλάστης και σωστός είναι, εγώ θα γελούσσα ακόμη με αυτή την ατάκα, τα φιλιά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήEπίκουρε, συμφωνώ απόλυτα. Εμείς έχουμε χάσει τον αυθορμητισμό και τη "φρεσκάδα" του νου κι όλα μας φαίνονται "κάπως"...
ΑπάντησηΔιαγραφήblueprints, μόλις "έρχομαι" απ'το σπιτικό σου όπου σε καλωσόρισα, μη ξέροντας ακόμα πως είχες προλάβει να με "επισκεφθείς" πρώτος :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή:))))ΠΡΩΤΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ
Kαλώς τον Σκρουτζάκο, εύχομαι μια υπέροχη εβδομάδα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν έχει άδικο. έτσι που το σκέπτηκε είναι πολύ σωστό.
ΑπάντησηΔιαγραφήνα χαίρεσαι την οικογένεια σου.
και τα αστροπελέκια σου
:-)
Αδικο έχει το παιδί? Οχι βέβαια! Οι ετυμολογίες τους είναι όλα τα λεφτά!
ΑπάντησηΔιαγραφήmy little prince Nicolas, σ'ευχαριστώ και σε καλωσορίζω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήnewagemama, η αλήθεια είναι πως τα παιδιά χρησιμοποιούν αυθόρμητα τη γλώσσα και συνήθως οι λέξεις που πλάθουν έχουν βάση... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλο φθινιπωεο σε ολους σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρα τα λεει το Αστροπελεκι
Κι εγω χαιρομμαι που σε βλεπω εδω να γραφεις
Καλό φθινόπωρο Γιώτα! Φιλιά πολλά σε όλους σας (πάντα περνάω και διαβάζω τα νέα σας, αλλά με ξέρεις... δεν αφήνω εύκολα σχόλιο, συγχώρα με).
ΑπάντησηΔιαγραφή