Kαι Του Χρόνου!

Για να πω τη μαύρη αλήθεια όρεξη για στόλισμα δεν είχα..

Το απόφευγα μέρες τώρα.

Κι όταν τα αστροπελέκια ρωτούσαν "πότε μαμά θα στολίσουμε;" έδινα κάτι ασαφείς απαντήσεις του στυλ "θα δούμε", "κάποια απ'τις επόμενες μέρες", "το Σαββατοκύριακο" (χωρίς να κάνω σαφές ποιό Σαββατοκύριακο), μέχρι που την πάτησα κι απάντησα "αύριο"....

Τί τό'θελα;

Με περίμεναν να γυρίσω απ'τη δουλειά και μετά το φαγητό ρίξανε την βόμβα..

-λοιπόν μαμά, θα στολίσουμε;

Αποφάσισα να παίξω το τελευταίο μου χαρτί...

-βαριέμαι να κατέβω στο υπόγειο να φέρω τα πράγματα του δέντρου

-εμείς θα τα φέρουμε, μου απάντησαν μες την τρελή χαρά και συνέχισαν

-τί μας έχεις κοτζάμ άντρες;

Όπως καταλαβαίνετε βρέθηκα να κοιτάω μπροστά τον γκρεμό και πίσω το ρέμα...

Οι.... "άντρες" κουβάλησαν ασθμαίνοντας, μια τεράστια είναι αλήθεια, κούτα με το δέντρο κι όλα τα στολίδια, όλη τη σκάλα του υπογείου.

Αφού λοιπόν τους είδα αποφασισμένους, βγήκα να τους βοηθήσω να την ανεβάσουν την υπόλοιπη σκάλα μέχρι το σπίτι.

Ξαφνικά ο χώρος γέμισε από τσάντες με λαμπάκια, μπάλες, γιρλάντες, πολύμπριζα και άλλα αξεσουάρ..

Στρώθηκα λοιπόν να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα και λίγο αργότερα είχα βρει το κέφι μου κι αρχίσαμε να τραγουδάμε (το τρίο μπελκάντος) διάφορες χριστουγεννιάτικες.... επιτυχίες.

Στο τσακίρ κέφι στολίσαμε σαλόνι, μπαλκονόπορτες και τη βεράντα στον πάνω όροφο.

Ιδού λοιπόν το δέντρο μας

...άποψη του τζακιού (αν και λίγο σκοτεινή.. )

και το πιθάρι με τα κλαδιά στο σαλόνι, που τη θέση του πήρε το δέντρο και για να το αποζημιώσουμε το στολίσαμε με χριστουγεννιάτικες κάρτες..

στόλισα και το μπλογκάκι κι..... ησύχασα..

Άντε και του χρόνου!!