Θά' θελα να γυρίσω τον χρόνο πίσω.
Τότε που μπορούσα να διώξω τους φόβους σου μ' ένα χάδι.
Τότε που τα προβλήματα σου λύνονταν στην αγκαλιά μου μ' ένα φιλί και λίγα τρυφερά λόγια.
Τότε που σε κρατούσα απ' το χέρι κι ένιωθες ασφαλής.
Τότε που είχα την δύναμη να διώξω μακριά τους εφιάλτες σου.
Που σου σκούπιζα τα δάκρυα και σου'λεγα να μη φοβάσαι, πως θά'μαι πάντα δίπλα σου
Που μ'ένα μαγικό τρόπο μπορούσα να απαλύνω το βάρος της ψυχούλας σου.
Που μπορούσα να νικήσω τους δράκους και τις μάγισσες.
Που μπορούσα να σε κάνω να χαμογελάσεις.
Δεν μπορώ όμως..
Γιατί ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.
Γιατί το μικρό αγόρι είναι πια άντρας.
Και σαν άντρας δεν τρέχει πια στη μαμά του να του λύσει τα προβλήματα.
Πολεμά μόνος του τους δράκους και τις μάγισσες.
Κι όταν οι εφιάλτες τον ξυπνούν τις νύχτες, μένει στο σκοτάδι ακίνητος και παλεύει να ηρεμήσει μόνος του τους χτύπους της καρδιάς του.
Κι η μαμά του έχει χάσει πια την μαγική της δύναμη.
Και σε κοιτά κι αγωνιά αν θα τα καταφέρεις.
Και τις νύχτες μένει ξάγρυπνη και προσεύχεται για σένα.
Και γράφει ανοησίες με τα μάτια θολά απ' τα δάκρυα.
Και εν τέλει είναι μια ψεύτρα μαμά.
Μια μαμά που δεν κρατά τις υποσχέσεις της.
Γιατί δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σου διώξει τις αγωνίες.
Γιατί η αγκαλιά της έχασε πια την μαγική της δύναμη.
Γιατί μπορεί να είναι πάντα δίπλα σου αλλά δεν μπορεί να διώξει μακριά τις θύελλες.
Αυτές πρέπει να τις παλέψεις μόνος σου.
Παιδί μου!
Τότε που μπορούσα να διώξω τους φόβους σου μ' ένα χάδι.
Τότε που τα προβλήματα σου λύνονταν στην αγκαλιά μου μ' ένα φιλί και λίγα τρυφερά λόγια.
Τότε που σε κρατούσα απ' το χέρι κι ένιωθες ασφαλής.
Τότε που είχα την δύναμη να διώξω μακριά τους εφιάλτες σου.
Που σου σκούπιζα τα δάκρυα και σου'λεγα να μη φοβάσαι, πως θά'μαι πάντα δίπλα σου
Που μ'ένα μαγικό τρόπο μπορούσα να απαλύνω το βάρος της ψυχούλας σου.
Που μπορούσα να νικήσω τους δράκους και τις μάγισσες.
Που μπορούσα να σε κάνω να χαμογελάσεις.
Δεν μπορώ όμως..
Γιατί ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.
Γιατί το μικρό αγόρι είναι πια άντρας.
Και σαν άντρας δεν τρέχει πια στη μαμά του να του λύσει τα προβλήματα.
Πολεμά μόνος του τους δράκους και τις μάγισσες.
Κι όταν οι εφιάλτες τον ξυπνούν τις νύχτες, μένει στο σκοτάδι ακίνητος και παλεύει να ηρεμήσει μόνος του τους χτύπους της καρδιάς του.
Κι η μαμά του έχει χάσει πια την μαγική της δύναμη.
Και σε κοιτά κι αγωνιά αν θα τα καταφέρεις.
Και τις νύχτες μένει ξάγρυπνη και προσεύχεται για σένα.
Και γράφει ανοησίες με τα μάτια θολά απ' τα δάκρυα.
Και εν τέλει είναι μια ψεύτρα μαμά.
Μια μαμά που δεν κρατά τις υποσχέσεις της.
Γιατί δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σου διώξει τις αγωνίες.
Γιατί η αγκαλιά της έχασε πια την μαγική της δύναμη.
Γιατί μπορεί να είναι πάντα δίπλα σου αλλά δεν μπορεί να διώξει μακριά τις θύελλες.
Αυτές πρέπει να τις παλέψεις μόνος σου.
Παιδί μου!
Τζινάκι μου οι μανούλες δεν χάνουν ποτέ την μαγική τους δύναμη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο λέω σαν γυναίκα πλέον που θέλω και πρέπει να είμαι ανεξάρτητη αλλά πάντα μα πάντα η φωνή και τα λόγια της μανούλας μου μπορούν να με ηρεμίσουν και να με καθοδηγήουν όσο τίποτα άλλο!
Μη στεναχωριέσαι... Μέσα του ξέρει καλά τις μαγικές σου ικανότητες...!
Γλυκά φιλιά!
Δυστυχώς την χάνουν..
ΔιαγραφήΔυστυχώς!
Και δεν στενοχωριέμαι γι' αυτό, πονάω όμως που δεν μπορώ να πάρω από πάνω του το βάρος!
Γιατί έχεις βαλθεί να με κάνεις κομμάτια;..... Σου είπα, δεν θέλω να κλάψω, εκεί εσύ, το παλεύεις όσο μπορείς μέχρι να το καταφέρεις........... Κι όχι τίποτα άλλο δηλαδή, αλλά εκεί έξω είναι γεμάτο δράκους και θύελλες κι εγώ είμαι εδώ μέσα.................
ΑπάντησηΔιαγραφήΈξω οι δράκοι, μέσα το κλάμα....
ΔιαγραφήΈχεις στριμωχτεί στη γωνία...
Υπόσχομαι η επόμενη ανάρτηση να είναι χαρούμενη :)
Πόσες φορές σκέφτηκα πάνω κάτω τα ίδια...χάσαμε τη μαγική μας δύναμη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να μην έχουμε πια τον τρόπο να νικάμε τους δράκους τους, αλλά πολεμάμε στο πλευρό τους όταν μας χρειάζονται..κάτι είναι κι αυτό...
Ελπίζω να πάνε όλα καλά για όλα τα παιδιά...φιλιά πολλά!
Στο πλευρό τους θα είμαστε όσο θα ζούμε, όμως τις αγωνίες και τις πίκρες τους δεν μπορούμε πια να τις εξαφανίσουμε όπως τότε που ήταν παιδιά!
ΔιαγραφήΚι αυτό πονάει.... ΠΟΛΥ!
Τζινάκι μου με έλιωσες απο συγκίνηση ματάκια μου..έτσι νιώθουμε εμείς οι ευαίσθητες μαμάδες όταν μας φεύγουν απο την αγκαλίτσα μας..είναι που πατάνε γερά στα πόδια τους..να είσαι πολύ περήφανη γιαυτό..που τους έκανες δυνατούς στις σκληρές εποχές που ζούμε..η μαγεία σου δεν θα χαθεί..ΔΕΝ έχει χαθεί..απλά μεγάλωσαν κοριτσάκι μου..εμείς θα είμαστε δίπλα τους έστω και νοερά..και θα λέμε στο Θεό να τα έχει πάντα καλά..κανένα συννεφάκι να μη σκιάζει ποτέ τη ζωή τους,,,κι αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη της μάνας..Η ΕΥΧΗ ΤΗΣ.. υπέροχη ανάρτηση με προβληματισμούς..καληνυχτα γλυκιά σαν μέλι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘά' θελα να μπορούσα να τα έχω πάντα κάτω απ' τις φτερούγες μου, προστατευμένα,...
ΔιαγραφήΔεν γίνεται όμως...
Δεν γίνεται...
Τζίνα μου πολύ με συγκίνησες!! Έννοια σου και εσείς οι μαμάδες έχετε πάντα την μαγική σας αύρα ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνετε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μου επιτρέψεις να σε ρωτήσω γιατί διάλεξες αυτό τον τίτλο για το blog σου; Αυτά που γράφεις μόνο Άρες Μάρες δεν είναι..! Μιλάς για πολύ σημνατικά θέματα.. Οπότε να το πάρω ως χιούμορ τον τίτλο;; Σε φιλώ!!
Το άρες μάρες είναι χιουμοριστικό αλλά αντιπροσωπεύει και την διαφορετικότητα των θεμάτων, άλλοτε σοβαρά κι άλλοτε χαρούμενα και χιουμοριστικά... όπως ακριβώς είναι κι η ζωή μας :)
ΔιαγραφήΣυγκινήθηκα τόσο μα τόσο πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι όλα καλά Τζίνα μου.
Σε φιλώ
Κι εγώ το ίδιο εύχομαι, να πάνε όλα καλά...
ΔιαγραφήΕυχαριστώ Ερμιόνη μου :)
Αχ βρε Τζίνα....Αχ αχ αχ! Τι κείεμνο.Τι λόγια.Του εύχομαι να βρει το δρόμο.Τζίνα πόσο νιώθω αγάπη για εσένα για αυτό σου το κείμενο, το μαγικό...Σε ευχαριστώ και καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήTo ίδιο εύχομαι κι εγώ Κατερίνα μου.. να βρει τον δρόμο...την δύναμη... το κουράγιο!
ΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα και σ' ευχαριστώ !
Πόσες φορές νιώθω την ίδια αδυναμία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες φορές νιώθω τον εαυτό μου πολύ λίγο
για να προσφέρει στα παιδιά μου αυτό που θέλει...
Πόσες φορές νιώθω παροπλισμένη
ενώ θα μπορούσα να σηκώσω βουνά για χάρη τους.
Ας είναι καλά κι ας ευχόμαστε
να μην αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα
που να πρέπει να βοηθήσουμε κι εμείς.
Γιατί όταν φτάσουν στο σημείο να πουν
"μάνα βοήθεια" θα πει ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά.
Φιλιά πολλά
Μα νομίζω πως δεν υπάρχει γονιός που να μην ένιωσε αυτού του είδους την απόγνωση!
ΔιαγραφήΠου δεν αισθάνθηκε ανήμπορος να κάνει κάτι για να βοηθήσει το παιδί του.
Φιλιά Φλώρα μου :)
Με συγκίνησες! Θέλω μόνο να πω πως η αγκαλιά της μανούλας έχει πάντα μαγική δύναμη! Δε τη χάνει ποτέ! Εμείς όμως δε θέλουμε να τρέχουμε στην αγκαλιά όταν έχουμε προβλήματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τους εφιάλτες μπορούν να τους παλέψουν μόνοι τους, γιατί οι μανούλες έδειξαν πως γίνεται!
Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου <3
Μπορεί να ξέρουν να παλεύουν τους εφιάλτες τους όμως κάθε μάνα πονά με τον πόνο των παιδιών της κι αγωνιά για τα προβλήματά τους..
ΔιαγραφήΠάντα...
Γιατί έτσι είναι οι μαμάδες!
Έτσι φτιάχτηκαν... έτσι λειτουργούν και δεν θα αλλάξουν.... ΠΟΤΕ!
Φιλιά κοριτσάκι μου!
ακρως συγκινητικη αναρτηση!!! ολα καλα ευχομαι κι εγω με τη σειρα μου! φιλιααα <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ, πάρα πολύ και σε φιλώ!
ΔιαγραφήΔε χάνει η μαμά τη μαγική της δύναμη, ούτε η αγκαλιά της μικραίνει ... μπορεί να αλλάζουν μορφή αλλά δε χάνονται! Ποτέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά
Όλγα
Λες ε;....
ΔιαγραφήΜακάρι !
Ευχαριστώ ... σου στέλνω φιλιά :)
θαυμάσιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήEυχαριστώ..
ΔιαγραφήΦιλιά!
"αυτό που πληγώνει το παιδί σου, εσένα σε πληγώνει δέκα φορές πιο πολύ!"
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν θυμάμαι ποιος το 'πε.
και θα πληγωθούν και θα πέσουν και θα σηκωθούν ξανά, το ξέρεις και το ξέρω.
το θέμα ειναι πως εμείς, τους έχουμε δώσει τα εφόδια: πίστη κι ελπίδα και θέληση. και πείσμα κι αγάπη κι υπομονή. και να χαμογελάνε στα δύσκολα και να συμπονούνε αλλά και να χαίρονται με τη χαρά του άλλου!
και ξέρουν πως μπορούν ν' ακουμπήσουν πάνω μας, να παρηγορηθούν και να συνεχίσουν!
λίγο το 'χεις αυτό; άλλοι το ψάχνουν μια ζωή..
κι εσύ λες πως έχασες τη δύναμη σου;
σε φιλώ!
"αυτό που πληγώνει το παιδί σου, εσένα σε πληγώνει δέκα φορές πιο πολύ!"
ΔιαγραφήΈτσι είναι.... ακριβως έτσι!!
Θά' θελα όμως να είχα την δύναμη να διώξω μακριά τις πίκρες τους...
Πόσο θά' θελα !!
Αχ Τζινάκι μου... Τι δύσκολο να νιώθεις ανήμπορος... Μα νομίζω πως η δυναμική σου παρουσία και μόνο, αρκεί για να πάρει δύναμη τ' αγόρι σου! Θυμάμαι πως εμένα μου έφτανε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι υπέροχο κείμενο!
Τον κοιτούσα κι αναρωτιόμουν πού πήγε εκείνο το χαμογελαστό αγόρι, εκείνος ο άντρας που είχε την δύναμη να μας κάνει να κυλιόμαστε από τα γέλια... που ήταν η ψυχή της παρέας..... (πάλι με πήραν τα ζουμιά).....
ΔιαγραφήΑχχ πόσο καλά είναι όταν είναι μικρά!!
Τι τέλεια λόγια!!! Σ' ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ σ' ευχαριστώ, όλους σας ευχαριστώ !!
ΔιαγραφήΑχ πως σε καταλαβαίνω. Ξέρουν όμως τα παιδιά μας, οτι είμαστε πάντα κοντά τους, το χέρι μας είναι πάντα απλωμένο για οση βοήθεια μπορούμε να δώσουμε και η αγκαλιά μας ανοιχτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω ολα να πάνε καλά για τα παιδιά σου.
σε φιλώ
Κάθε μάνα μπορεί να καταλάβει... να νιώσει...
ΔιαγραφήΕίμαι σίγουρη!
Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρία μου :)
Να μπορούσαμε να πάρουμε από πάνω τους τα σύννεφα να μη βρέχουν, τον άνεμο να μη φυσάει σκληρά και τα πληγώνει, τους κακούς να μην τα βλάπτουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάμασταν,λέει, το χέρι του Θεού που τα προστατεύει κάθε λεπτό...
Η αγκαλιά της μαμάς είναι η πιο πολύτιμη στον κόσμο,κι αυτά το ξέρουν καλά...
Ακόμα κι όταν γίνονται άντρες και γυναίκες και πατάνε γερά στα πόδια τους...
Ξέρουν !!!
Μακάρι να μη μας έχουν ποτέ ανάγκη...γιατί όταν έρχονται σε μας, έρχονται στον αληθινό πόνο και στην απελπισία τους...μακάρι να μην έρθουν σε τέτοιες θέσεις ποτέ !!!
Τα παιδιά μας και τα παιδιά όλου του κόσμου
Αχ και να μπορούσαμε να τα "σκεπάζουμε" με την αγάπη μας και να μη τα άγγιζε ο πόνος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να είμαστε αχρείαστοι για να δώσουμε παρηγοριά, μακάρι!
Τζίνα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σε γνώρισα.
Κι εγώ Μαρία και δεν το λέω τύποις.. το εννοώ!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
Πολύ γλυκό και τρυφερό το κείμενο σου. Είμαι σίγουρη Τζίνα μου, πως έχει τη δύναμη κι τ' αποθέματα ψυχής ο γιος σου ν' ανταπεξελθει στις αγωνίες και τους προβληματισμούς του. Έχεις δώσει ήδη όλα τα εχέγγυα που τον τροφοδοτούν σοφία και ωριμότητα. Πρέπει να πετάξει με τα φτερά της αυτοπεποίθησης
ΑπάντησηΔιαγραφήπου τόσο καιρό συσσώρευες στο είναι του και στην προσωπικότητα του! Με τόσο γλυκιά μανούλα, σίγουρα θα σμιλεύει ένα όμορφο μέλλον!!! Εύχομαι κάθε επιτυχία στις επιλογές του! Φιλιά πολλά και να τον χαίρεσαι!!!
Κι εγώ έτσι πιστεύω πως έχει την δύναμη αλλά είμαι μάνα και δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος απ' αυτόν του παιδιού σου!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
τι πανεμορφο κειμενο. με ταξιδεψες
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ.
ΔιαγραφήΦιλιά και την καλημέρα μου!
πολυ συγκινητικη η αναρτηση σου...και με βαζεις σε σκεψεις απο τωρα που ειναι μικρο το παιδακι μου και μπορω να την βοηθησω στα διαφορα προβληματα. Ελπιζω να μην αντιμετωπιζει τιποτα σοβαρο ο γιος σου!!ολα καλα ευχομαι να ειναι!!!φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚομμάτια με έκανες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά απόψε!
Σε γλυκοφιλώ...και πολλά πολλά ακόμα... που ήδη μοιραζόμαστε!
ολα θα πάνε καλά Τζίνα....αυτό που πιστεύω οτι έδωσες στα παιδιά σου- και αυτό φαίνεται εδώ μέσα- είναι η δύναμη να σηκώνονται όταν πέφτουν..... όλες οι δυσκολίες ωριμάζουν και δυναμώνουν τα παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τον πιο σπουδαίο και σημαντικό ρόλο εξακολουθείς και τον κρατάς εσύ.
η αγκαλιά σου, τα μάτια σου , η αγωνία σου είναι στηρίγματα για τα παιδιά και ιδιαίτερα για τα αγόρια που δεν έχουν την πολυτέλεια του ξεσπάσματος....
μακάρι να μπορούσαμε να τα παίρνουμε ολα επάνω μας.....δεν γίνεται όμως .....αυτό που γίνεται το κάνουμε όλες οι μανάδες..... είμαστε συνεχώς δίπλα τους....
όλα θα πάνε καλά..
σε φιλώ.
Μερικές μητέρες νιώθουν πραγματικά το ρόλο τους!Τον έχουν στο πετσί τους.Και μια απ΄ αυτές είσαι κι εσύ καλή μου φίλη.Φαίνεται καθαρά γιατί ήθελες να κάνεις παιδιά!Λυπάμαι μόνο τ΄ άλλα παιδιά, που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν από μητέρες που ενώ δε μπορούσαν και δεν ένιωθαν έτσι, εν τούτοις προχώρησαν και τα γέννησαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για τις ευχούλες σου!Με συγκίνησες με τη δημοσίευσή σου!
Ο Θεός να σ΄ έχει καλά για να τα καμαρώνεις!:-)
Τζίνα μου να έχεις μια καλή και χαρούμενη εβδομάδα! Έχεις ένα βραβείο να παραλάβεις από τη σελίδα μου κι εύχομαι να το χαρείς! Φιλιά πολλά:))
ΑπάντησηΔιαγραφή