Πέφτει Η Βροχή

Bρέχει.

Κι είναι από τις σπάνιες φορές που είμαι σπίτι.
Στο γραφείο δεν έχουμε ορατότητα στον εξωτερικό χώρο.
Δεν βλέπουμε αν βρέχει, έχει ήλιο ή χιονίζει.
Στο κέντρο ενός τεράστιου χώρου πολλών τετραγωνικών υποψιαζόμαστε την βροχή από τον ήχο της στην σκεπή κι άλλες φορές ζητάμε πληροφορίες από συναδέλφους οδηγούς που έρχονται από τον έξω κόσμο και μας ενημερώνουν για το τί γίνεται.
 Έτσι σήμερα καθισμένη στο τραπέζι της κουζίνας, με τραβηγμένες τις κουρτίνες απολαμβάνω την σπάνια εμπειρία.

Μ' αρέσει αυτός ο καιρός.
Κι αν δεν είχαμε τους χωμάτινους δρόμους έξω και γύρω από το σπίτι να γεμίζουν με λάσπη σκάλες και είσοδο, θα μου άρεσε πολύ περισσότερο.
Ας είναι.
Δεν μπορεί να τα έχει όλα κανείς.
Στην πρωινή ησυχία του σπιτιού πίνω τον πρωινό καφέ κι αφήνω το νου μου να τρέξει..

Καλημέρα!!


υγ. δεν θέλω να προκαλέσω το δημόσιο αίσθημα αλλά περιμένω το πετρέλαιο που παραγγείλαμε,  κοπιάστε!