Η συνάντηση και η παλιά συμμαθήτρια!

Κυριακή χθες.
Είχα πρόσκληση απ'την κερασοζουζούνα για συνάντηση bloggers στο Θησείο.
Τ'αγόρι μου έπρεπε να πάει στην Ακράτα σε μνημόσυνο στενού συγγενή του, οι δυό μεγάλοι γιοί "την είχαν κάνει" κι εγώ είχα μείνει με τα δυό αστροπελέκια κι έπρεπε να διαλέξω.....
Ή δεν θα πήγανα, ή θα τα έπαιρνα μαζί μου. Αποφάσισα το δεύτερο.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με χαρούμενη διάθεση και πολλές ερωτήσεις κι απορίες εκ μέρους τους απ'το σπίτι, για να φτάσουμε γρήγορα κι ευχάριστα στο "chocolat" στον πεζόδρομο του Θησείου.
Ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο και προχώρησα προς το μεγάλο τραπέζι με τα πολλά - άγνωστα σε μένα - άτομα.
Χαμογέλασα αμήχανα και συστήθηκα.
- καλημέρα, είμαι η Νιόβη.
Κι ενώ έχουν αρχίσει κι εκείνοι με την σειρά τους να μου συστήνονται, ακούω τη γυναίκα που κάθεται ακριβώς μπροστά μου έχοντας στραμμένη σε μένα την πλάτη, να με ρωτά, κοιτώντας με πλάγια.
- σε λένε Τ..... Β....... ;
Τα χάνω.
Ποιά είναι η άγνωστη που με ξέρει;
Έχετε ακούσει το ρητό "βουνό με βουνό δεν σμίγει";....
Η άγνωστη αποδεικνύεται πως είναι συμμαθήτρια απ'τα χρόνια τα γυμνασιακά με την οποία μάλιστα είχαμε μοιραστεί και μια χρονιά το ίδιο θρανίο!
Τρελλάθηκα απ'την χαρά μου....
Χθες συνάντησα είκοσι "αληθινά" (κι όχι δήθεν) χαμογελαστά άτομα και μια αγαπημένη φίλη απ'τα παλιά!
Τί καλά που πήγα τελικά!