Σσσσσ μυστικό!

Θα σας το εκμυστηρευθώ αλλά μη δω κανένα να χαχανίζει κοροιδευτικά ....την έβαψε!
Λοιπόν..... δουλεύω πάαααρα πολλά χρόνια, τα τελευταία δέκα μάλιστα, με ωράριο 6,30 το πρωί με 6,00 το απόγευμα συμπεριλαμβανομένων και των Σαββατοκύριακων.
Που σημαίνει, πως τώρα που έχω πια μια δουλειά με ανθρώπινο ωράριο, θα έπρεπε να πετάω απ' τη χαρά μου.
Τότε γιατί όταν πλησιάζει η ώρα να σχολάσω εμένα χαλάει η διάθεσή μου;....
Γιατί όταν φτάνει η Παρασκευή, θέλω να σπρώξω τις ώρες να ξανάρθει η Δευτέρα;...
Δεν είμαι καλά τ'ομολογώ!
Μου αρέσει τόσο, μα τόσο πολύ αυτό που κάνω που δεν θέλω να έρχεται το Σαββατοκύριακο.
Αν δεν είχα πίσω μου οικογένεια και υποχρεώσεις θα ξημεροβραδιαζόμουν εκεί μέσα.
Το χειρότερό μου ήταν τότε με τα χιόνια, που πάλι δεν μπορέσαμε να πάμε την Δευτέρα στην δουλειά και τούτο δω το τριήμερο.
Αφού χθες το βράδυ που πέσαμε για ύπνο, γύρισα κι είπα του άντρα μου μ'ένα τεράστιο χαμόγελο,
"άντε, κι αύριο.... δουλειά!".

Με κοίταξε χωρίς να μιλήσει.

Μιλάς στον τρελλό;......