Το Βιβλιάριο

Χθες περάσαμε απ'το ίδρυμα που είχαμε πάρει τον Π. μας.
Ήθελε η εκεί παιδίατρος να τον δει.
Η αλήθεια είναι πως είχε περάσει πάρα πολύς καιρός απ'την τελευταία φορά που τον είχα πάει.
Έτσι κι αλλιώς όταν παρουσιαζόταν κάποιο πρόβλημα υγείας προτιμούσα να τον πηγαίνω στον δικό μας παιδίατρο.
Είναι ο παιδίατρος και του μεγάλου αστροπελεκιού, τον εμπιστεύομαι απεριόριστα και μπορώ να τον βρω ακόμα και Σαββατοκύριακα.
Έτσι λοιπόν σχεδόν ποτέ δεν απευθυνόμουν στο ίδρυμα για τον Π.
Επειδή όμως είχαν καιρό να τον δουν κι επειδή αντιλαμβάνομαι πως πρέπει να έχουν μια εικόνα του και να ξέρουν την γενική του κατάσταση και μου το είχαν ζητήσει τηλεφωνικά, αποφάσισα να τον πάω.
Ανοίγει λοιπόν η γιατρός τον φάκελό του να ενημερωθεί και διακρίνω μέσα το βιβλιάριο υγείας που μας δίνουν στο μαιευτήριο και συνοδεύει όλα τα παιδιά απ'τη στιγμή της γέννησής τους.
Γι'αυτό το βιβλιάριο είχα έρθει πολλές φορές σε δύσκολη θέση.
Βλέπετε το παιδί κάθε φορά που πηγαίναμε στον παιδίατρό μας έβλεπε το αντίστοιχο βιβλιάριο του Β. και με ρωτούσε επίμονα γιατί δεν είχε κι εκείνος.
Δεν ήξερα τί να του πω και συνήθως άλλαζα κουβέντα λέγοντας αόριστα πως δεν έχουν όλα τα παιδιά το ίδιο.
Πως άλλα είχαν βιβλιάριο σαν τον Β. κι άλλα καρτέλλα όπως εκείνος.
Βλακείες θα μου πείτε.
Συμφωνώ, αλλά και τί να του έλεγα;
Άδραξα λοιπόν την ευκαιρία την ώρα που έστειλα τον Π. έξω στο αυτοκίνητο να ενημερώσει τον μπαμπά και τον αδελφό του που μας περίμεναν, πως θα αργούσαμε, για να της το ζητήσω.
- δεν θα μπορούσατε να μου δώσετε το βιβλιάριο υγείας του; την ρωτάω ευγενικά και συνεχίζω,
-ξέρετε όταν τον πάω στον παιδίατρο καλό θα ήταν να έχει μια εικόνα των εμβολίων και της σωματικής του κατάστασης.
Με κοιτά σχεδόν βαριεστημένα και μετά από δευτερόλεπτα σιωπής μου απαντά.
- είναι αρχή μας να μη δίνουμε στις ανάδοχες οικογένειες τα βιβλιάρια, περιέχουν προσωπικά στοιχεία (!!!!!)
Αυθόρμητα απάντησα:
-ξέρετε για μας ο Π. είναι ότι κι ο Β. που είναι πραγματικό μας παιδί, δεν τον ξεχωρίζουμε κι αυτή η κουβέντα σας "ανάδοχες οικογένειες" μου θύμισε μια πραγματικότητα που όλη η οικογένεια έχει ξεχάσει!
Με κοίταξε περίεργα κι επιχείρησε να διορθώσει
-ξέρω πως είναι λάθος, κανονικά θα έπρεπε να το έχετε.
Κι αμέσως μετά:
- Θα το συμπληρώσω και θα σας το δώσω.
Ένιωσα ικανοποίηση, όχι για το βιβλιάριο που κατάφερα να πάρω αλλά γιατί ήξερα πως θα χαιρόταν ο μικρός που τώρα πια θα είχε κι εκείνος κάτι ίδιο με τον Β.
Είναι βλέπετε κάποιες λεπτομέρειες που για τα μικρά παιδιά είναι τόσο .. μα τόσο σημαντικές.
Κι είχα δίκιο.
Θά'πρεπε να βλέπατε από μια μεριά τη χαρά που ζωγραφίστηκε στο προσωπάκι του όταν μπήκε και με είδε να το κρατάω στα χέρια μου!!