Δυο πράγματα σιχαίνομαι να κάνω σαν γυναίκα, να ψωνίζω ρούχα και να πηγαίνω στο κομμωτήριο.
Στην πρώτη περίπτωση εκείνο το ατέλειωτο μπες-βγες στο δοκιμαστήριο μπορεί να με κάνει τρελή......και όχι μόνο αυτό.
Πας τώρα εσύ στο μαγαζί που πουλάει ρούχα, έχεις δει στην βιτρίνα μια ωραιότατη μπλούζα που πολύ σου αρέσει κι απευθύνεσαι στην πωλήτρια. Η οποία πωλήτρια μπορεί να είναι απόφοιτος ανωτάτης παιδαγωγικής και να βλαστημά μέσα της την μαύρη της την μοίρα που την έριξε στην ανάγκη να εξυπηρετεί το κάθε ψώνιο, ως εκ τούτου έχει κάτι μούτρα που αναρωτιέσαι αν της έχεις σκοτώσει την μανούλα και σου διαφεύγει.
Πλησιάζεις λοιπόν δειλά και λες ευγενικά ...."θα ήθελα σας παρακαλώ να δω την μπλε μπλούζα με τα κίτρινα σχέδια που έχετε στην βιτρίνα". Η απόφοιτος....σε κοιτά από πάνω ως κάτω , σε ζυγίζει με το μάτι, σου κάνει στα γρήγορα και μια λιπομέτρηση και σου λέει με παγερό ύφος "δεν έχουμε στο νουμερό σας μαντάμ".
"έχει τελειώσει; ..μήπως πρόκειται να ξαναφέρετε;" επιμένεις ηλιθιωδώς εσύ...για να πάρεις την απάντηση πληρωμένη... "όχι μαντάμ δεν έχει τελειώσει, αλλά το ντιζάιν αυτής της μπλούζας είναι για πιο λεπτές κυρίες"...... γκντουπ, πάρτα άρρωστη, που απ'τον καιρό που έκοψες το τσιγάρο έχεις πάρει δέκα κιλά, έχεις φτάσει αισίως τα εβδομήντα κι έχεις το θράσος να θες ακόμα να ψωνίζεις στα νορμάλ μαγαζιά αντί ν'απευθυνθείς εκεί που ράβουν τ'αλεξίπτωτα....
Οπότε κι εγώ την βρήκα την λύση, επειδή είμαι τύπος νευρικός και δεν τό'χω σε τίποτα να την βουτήξω απ'το μαλλί την απόφοιτο και να την πάρουν κουρούπα απ'τα χέρια μου....ψωνίζω πια απο τα μεγάλα μαγαζιά όπου ψάχνεις μόνη σου, ανακατεύεις με την ησυχία σου τις κρεμάστρες, παίρνεις ένα σωρό από δαύτες και κλείνεσαι στο δοκιμαστήριο να τα προβάρεις, χωρίς να έχεις απ'έξω την ξινή να σε ρωτάει κάθε δυο λεπτά "εντάξει μαντάμ;...σας κάνει;".....
Την μεγάλη απόφαση βέβαια, την παίρνω μόνο αφού φτάσω στο έσχατο σημείο, να αμολάω τον σκώρο στην ντουλάπα μου κι εκείνος να ψοφάει από ασιτία.....αλλιώς ούτε που να τ'ακούσω....
Προσεχώς θα κουβεντιάσουμε για την άλλη μεγάλη μου αγάπη....το κομμωτήριο (και τα δυο μαζί δεν γίνεται, με πιάνει κρίση πανικού...).
Στην πρώτη περίπτωση εκείνο το ατέλειωτο μπες-βγες στο δοκιμαστήριο μπορεί να με κάνει τρελή......και όχι μόνο αυτό.
Πας τώρα εσύ στο μαγαζί που πουλάει ρούχα, έχεις δει στην βιτρίνα μια ωραιότατη μπλούζα που πολύ σου αρέσει κι απευθύνεσαι στην πωλήτρια. Η οποία πωλήτρια μπορεί να είναι απόφοιτος ανωτάτης παιδαγωγικής και να βλαστημά μέσα της την μαύρη της την μοίρα που την έριξε στην ανάγκη να εξυπηρετεί το κάθε ψώνιο, ως εκ τούτου έχει κάτι μούτρα που αναρωτιέσαι αν της έχεις σκοτώσει την μανούλα και σου διαφεύγει.
Πλησιάζεις λοιπόν δειλά και λες ευγενικά ...."θα ήθελα σας παρακαλώ να δω την μπλε μπλούζα με τα κίτρινα σχέδια που έχετε στην βιτρίνα". Η απόφοιτος....σε κοιτά από πάνω ως κάτω , σε ζυγίζει με το μάτι, σου κάνει στα γρήγορα και μια λιπομέτρηση και σου λέει με παγερό ύφος "δεν έχουμε στο νουμερό σας μαντάμ".
"έχει τελειώσει; ..μήπως πρόκειται να ξαναφέρετε;" επιμένεις ηλιθιωδώς εσύ...για να πάρεις την απάντηση πληρωμένη... "όχι μαντάμ δεν έχει τελειώσει, αλλά το ντιζάιν αυτής της μπλούζας είναι για πιο λεπτές κυρίες"...... γκντουπ, πάρτα άρρωστη, που απ'τον καιρό που έκοψες το τσιγάρο έχεις πάρει δέκα κιλά, έχεις φτάσει αισίως τα εβδομήντα κι έχεις το θράσος να θες ακόμα να ψωνίζεις στα νορμάλ μαγαζιά αντί ν'απευθυνθείς εκεί που ράβουν τ'αλεξίπτωτα....
Οπότε κι εγώ την βρήκα την λύση, επειδή είμαι τύπος νευρικός και δεν τό'χω σε τίποτα να την βουτήξω απ'το μαλλί την απόφοιτο και να την πάρουν κουρούπα απ'τα χέρια μου....ψωνίζω πια απο τα μεγάλα μαγαζιά όπου ψάχνεις μόνη σου, ανακατεύεις με την ησυχία σου τις κρεμάστρες, παίρνεις ένα σωρό από δαύτες και κλείνεσαι στο δοκιμαστήριο να τα προβάρεις, χωρίς να έχεις απ'έξω την ξινή να σε ρωτάει κάθε δυο λεπτά "εντάξει μαντάμ;...σας κάνει;".....
Την μεγάλη απόφαση βέβαια, την παίρνω μόνο αφού φτάσω στο έσχατο σημείο, να αμολάω τον σκώρο στην ντουλάπα μου κι εκείνος να ψοφάει από ασιτία.....αλλιώς ούτε που να τ'ακούσω....
Προσεχώς θα κουβεντιάσουμε για την άλλη μεγάλη μου αγάπη....το κομμωτήριο (και τα δυο μαζί δεν γίνεται, με πιάνει κρίση πανικού...).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου