Η Άλεξ .....

Σήμερα θα γνωρίσω επιτέλους από κοντά την αγαπημένη μου φίλη.
Ναί, ναι καλά διαβάσατε....
Με την Αλεξάνδρα γνωριστήκαμε από κάποιο φόρουμ, εκείνη μόνιμη κάτοικος κάποιου νησιού, εγώ εδώ ...στην Αθήνα.
Επικοινωνούμε καθημερινά μέσω μσν,(στην πραγματικότητα είμαστε ονλάιν σχεδόν όλη μέρα, από την πρώτη καλημέρα μέχρι την βραδυνή καληνύχτα) λέμε τα νέα μας, γελάμε και στενοχωριόμαστε ανάλογα με το τί μας συμβαίνει, την έχω "έννοια" στις αγωνίες της....... αλλά το μόνο που έχω δει από κείνη είναι μια τοσοδούλα φωτογραφία στο πλαίσιο του μσν.
Δεν ξέρω αν είναι ψηλή , κοντή, χοντρή ή αδύνατη.....δεν έχω δει ποτέ τα μάτια της την ώρα που γελάνε ή που συννεφιάζουν......τί σημασία έχει όμως;.....
Αυτό που ξέρω είναι πως είναι ένα καλοσυνάτο άτομο, γεμάτο χαρά κι αισιοδοξία, ένας άνθρωπος "έξω καρδιά", που ξέρει να στέκεται στα εύκολα και στα δύσκολα.
Μια αυθόρμητη γυναίκα που σε κερδίζει αμέσως γιατί είναι αληθινή.
Επιτέλους θα την δω από κοντά, θα την αγκαλιάσω, θα την φιλήσω, θα κάτσουμε δίπλα δίπλα να τα πούμε (κι έχουμε τόσα πολλά...), θα "καφεδιαστούμε" όπως λέει εκείνη.....
Θα ακούσω τον ήχο του γέλιου της και θα δω τις εκφράσεις που παίρνει το πρόσωπό της.
Σήμερα θα βγεί από κείνο το μικρό απρόσωπο πλαίσιο.....θα γίνει η αγαπημένη μου φίλη με σάρκα και οστά.....η Άλεξ μου!......