Αχ αυτά τ'αστροπελέκια!!

- να ρωτήσω τώρα εγώ η δόλια η μάνα κάτι;

- Και δεν ρωτάς;

- Πες μου τί φταίει;......η ατμόσφαιρα.......αυτά που τα ταίζουμε..ή ο μολυσμένος αέρας που αναπνέουν;..

- Ποια καλέ;

- Τι ποια;.....τα παιδιά μας. Μιλάμε πως κάθε μέρα περνάω απανωτά σοκ.....δεν ξέρω από πού θα μού'ρθει .....κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους τρέχω για τα υπογλώσσια

- Δεν σε καταλαβαίνω

- Εμ, βέβαια εσύ δεν έχεις παιδιά....τι να καταλάβεις;.....βρε κορίτσι μου.....τά'χεις ποτέ παρακολουθήσει να δεις τι λένε;......

- Τι λένε δηλαδή;

- Κάθεσαι;.....κάτσε......θα σου πω το τελευταίο για να πάρεις μια ιδέα

- Για πες

- «μαμά ..γουργουρίζει το μπούτι μου..».....εσύ τι θα καταλάβαινες;

- Τι εννοούσε;

- Αυτό προσπάθησα κι εγώ να καταλάβω ....τι εννοεί....γιατί δεν μπορεί κάτι ήθελε να πει ο ποιητής......που εγώ η πτωχή κι ηλίθια μάνα δεν το αντιλαμβανόμουν.....κατέληξα λοιπόν με συνοπτικές διαδικασίες στο συμπέρασμα πως μάλλον είχε μουδιάσει το πόδι του.....

- Και;.......

- Τι και;......δεν έχει «και».......κατάπια μια φούχτα βαλεριάνες.......και πήγα να κάνω ένα ντους.......