Όχι άλλο...χιόνι!

Σιχάθηκε η ψυχή μου το χιόνι και το "μέσα"...
Μπήκα στο σπίτι την Παρασκευή το απόγευμα και βγήκα σήμερα το πρωί.
Βαρέθηκα να περιφέρομαι στο σπίτι με τις φόρμες και να κοιμάμαι ώρες ατέλειωτες.
Αφού για να καταλάβετε η επιδερμίδα έχει γίνει "χαρτί" απ' τον πολύ ύπνο!.. Τρελή χαρά έκανα σήμερα το πρωί που θα πήγαινα επιτέλους στη δουλειά.
(Για να είμαι ειλικρινής και χτες θα πήγαινα, αλλά είχα τον άντρα μου που φώναζε "είσαι καλά;...δεν κυκλοφορεί τίποτα, πώς θα φτάσουμε μέχρι το μετρό;".....άντρες! ...σε μια κουταλιά νερό πνίγονται!)
Σήμερα είχαμε και μια απώλεια- λόγω του πάγου- στη δουλειά. Μια συνάδελφος έπεσε το πρωί μόλις βγήκε από το σπίτι της στο παγωμένο πεζοδρόμιο και τό'παθε το καταγματάκι της.
Στο σπίτι κάποιος σωλήνας εξωτερικός έχει σπάσει και το νερό στάζει ακριβώς πάνω από την πόρτα εισόδου, παρ'όλο που έχουμε κλείσει την παροχή.
Το πρωί που αφήσαμε το αυτοκίνητο κι έπρεπε να περπατήσουμε μέχρι το μετρό, βαδίζαμε μετά "φόβο Θεού"...
Να πάει στο καλό το χιόνι και να λείπει το βύσσινο!
Προσωπικά πιο πολύ βαρεμάρα και έξοδα (του υδραυλικού που θα επισκευάσει τον σωλήνα) μου δημιούργησε, παρά χαρά!