Ο Καντέμης Άνθρωπος!

Ξέρετε πως είμαι λίγο ανατρεπτική σαν άνθρωπος.
Κι επειδή αυτές τις μέρες όλες οι αναρτήσεις είναι για τρελά φαγοπότια, κι όμορφες στιγμές, αποφάσισα να κάνω τη διαφορά!
Σήμερα λοιπόν θα σας δώσω οδηγίες "πως να περάσετε το χειρότερο Πάσχα... ever"
Κατ' αρχάς πρέπει να έχετε εξασφαλίσει ένα επεισόδιο υγείας στο οποίο - ως συνήθως - δεν έχετε δώσει την πρέπουσα σημασία κι όλο αναβάλλετε την επίσκεψη στον γιατρό.
Αυτό από μόνο του εξασφαλίζει το 50% της επιτυχίας.
Το άλλο 50% εξαρτάται από την καντεμιά που σας δέρνει.. εγώ έχω πάρει ντοκτορά, οπότε είχα στο τσεπάκι μου και το άλλο 50%.
Έτσι λοιπόν φτάνει η Μ.Παρασκευή και εμφανίζεται ο γνωστός πόνος, προς Θεού μη δώσετε σημασία, σφίξτε τα δόντια και αφού πάρετε μερικές βαθειές ανάσες πηγαίνετε στον επιτάφιο.
Εννοείται πως δεν θα υπακούσετε τιε παραινέσεις των δικών σας να μείνετε σπίτι.
Το Μ.ΣάΒΒατο πάτε κανονικά στη δουλειά και το βράδυ παρακαλάτε να αντέξετε την λειτουργία για να..... πεθάνετε αφού έχετε κοινωνήσει, μη τυχόν και εξασφαλίσετε στην άλλη ζωή μια θέση έξω από την πόρτα του παραδείσου, γιατί μέσα δεν μπαίνετε που να χτυπάτε τον πωπό σας κάτω!
Και σας επιτρέπει ο Μεγαλοδύναμος να κοινωνήσετε και γυρίζετε περιχαρείς  σπίτι τα ξημερώματα και βάζετε να φάτε ένα πιάτο μαγειρίτσα, μετά μάλιστα από πενήντα μέρες νηστεία... το τιγκάρεστε και λίγο πάνω απ' το κανονικό.
Και ξυπνάτε την Κυριακή του Πάσχα με την πιο όμορφη διάθεση!
Από κάτω ακούγεται η επαναλαμβανόμενος ήχος της σούβλας που γυρίζει το κοκορέτσι.

Κατεβαίνετε στον κήπο σκορπίζοντας φιλιά και Χριστός Ανέστη στους δικούς σας.
Τί κι αν θα είστε μόνοι σαν οικογένεια;
Τί κι αν οι μεγάλοι γιοί λείπουν σε εκδρομές, τί κι αν οι φίλοι είχαν όλοι κάτι κανονίσει;.
 Ο καιρός είναι υπέροχος και θα περάσετε τέλεια..

Φτιάχνετε και μια φραπεδιά να την απολαύσετε χαζεύοντας το κοκορέτσι και πίνετε την πρώτη γουλιά.
Εκεί έρχεται  ξανά ο γνωστός πόνος.... οξύς και επίμονος.
Χάνετε το χρώμα σας, παρατάτε τον καφέ και ανεβαίνετε όπως όπως τα σκαλιά για την κρεβατοκάμαρα.
Διπλωμένοι στα δύο από αφόρητους πόνους απαντάτε στα τηλέφωνα των παιδιών σας που τηλεφωνούν για Χριστός Ανέστη και ευχές, σα να μην τρέχει τίποτα και απειλείτε το έτερόν σας ήμισυ με διαζύγιο αν του ξεφύγει κουβέντα.
Μεσημεριάζει, το κοκορέτσι έχει κατέβει από την σούβλα κι εσείς αφουγράζεστε να τους ακούσετε να κάθονται στο τραπέζι.
Μόλις συμβεί αυτό αρχίστε να ντύνεστε έτσι ώστε μόλις αποφάνε (γιατί ο σκοπός σας είναι να μη τους χαλάσετε την μέρα, λες και δεν έχει ήδη χαλάσει) να φύγετε για το νοσοκομείο.
Όπου στο νοσοκομείο διαγνώσκουν σοβαρό πρόβλημα στο στομάχι και σας κάνουν εισαγωγή.
Δεύτερη μέρα του Πάσχα και παράλληλα η ονομαστική σας εορτή (Γεωργία, Τζωρτζίνα, Τζίνα.. δεν ήταν δική μου επιλογή αλλά της νονάς μου γι' αυτό μη βαράτε), ο υπέρηχος κοιλιάς δείχνει πολύ σοβαρό πρόβλημα στη χολή.
Έχουν μαζευτεί διάφορα νταμαροειδή πετρώματα και πρέπει επειγόντως να αφαιρεθεί.
Όμως οι γιατροί θέλουν να εξακριβώσουν αν υπάρχει πρόβλημα παράλληλα και στο στομάχι  .. (βρήκαμε τον παπά ας θάψουμε πέντ' έξι), έτσι την επομένη της ονομαστικής εορτής (σήμερα) προγραμματίζουν γαστροσκόπηση.
Η οποία γαστροσκόπηση έδειξε μια οξεία γαστρίτιδα μεν που όμως δεν είναι η αιτία του προβλήματος.
Η αιτία του πόνου είναι η χολή και τέτοια ανάποδη και στριμμένη που είναι θα εκδιωχθεί μια για πάντα αύριο!
Που σημαίνει πως και αύριο βράδυ θα κοιμηθώ στο φιλόξενο περιβάλλον της κλινικής που νοσηλεύομαι.
Που σημαίνει πως αν εξαιρέσω την μαγειρίτσα που έφαγα και μ' έφαγε... είμαι από την Κυριακή με φιδέ, ζελέ και νεράκι του Θεού.
Πριν από λίγο έφυγε ο χειρούργος ο οποίος θα με εγχειρίσει αύριο, που μου είπε και τα καλά τα νέα.
Πως δηλαδή μετά από μια εγχείρηση χολής, για το καλό το δικό μου,  θα πρέπει να αποφύγω οτιδήποτε έχει λίπος για ένα μήνα!
Όχι τυριά, όχι παγωτά, όχι αρνάκι, όχι, όχι, όχι!
Τζίζους!
Πόσο καντέμω πρέπει να είμαι που μετά από πενήντα μέρες νηστείας πρέπει να συνεχίσω για ακόμα ένα μήνα;...
Πόσο;;;