Ο Χώρος Μου

Στο  σπίτι  υπάρχει στην είσοδο ένας χώρος διαμορφωμένος σε γραφείο.
Με τον καιρό καθόμουν όλο και λιγότερο.
Κάτι ο άντρας μου που λόγω δουλειάς ήταν στον υπολογιστή, κάτι τα αστροπελέκια που πριν προλάβει καλά καλά να σηκωθεί ο πατέρας τους είχαν θρονιαστεί για να παίξουν, κατέληγα να σερφάρω έχοντας το laptop στα πόδια, πότε στο σαλόνι, πότε στην κουζίνα και πότε καθισμένη στο κρεβάτι μου.
Έτσι το προηγούμενο Σάββατο πήρα τον Παναγιώτη (μικρό αστροπελέκι)  παρέα και πήγαμε ΙΚΕΑ.
Γυρίσαμε μετά από δυο τρεις ώρες έχοντας ψωνίσει όλα τα απαραίτητα για να δημιουργήσω τον χώρο μου!

Ο χώρος είναι δίπλα στο κρεββάτι μου , εκεί υπήρχε ένα κομοδίνο, τώρα τοποθετήθηκε ένα μικρό ξύλινο γραφειάκι σε μαύρο χρώμα για να δέσει με το κρεββάτι που είναι κι εκείνο μαύρο αλλά σιδερένιο.

Στον τοίχο κρεμάστηκε ένας μεταλλικός πίνακας memo και στολίστηκε με μαγνητάκια που τα πρώτα πράγματα που στερέωσαν ήταν η φωτογραφία της μαμάς μου που δεν ζει πια, μια καρτούλα από τον δεύτερο γιό μου με την αφιέρωση "στην πολυτιμότερη γυναίκα της ζωής μου" που συνόδευε πριν από χρόνια ένα μπουκέτο λουλούδια που μου χάρισε στην γιορτή της μητέρας και η πρόσκληση για τα πρώτα γενέθλια του Πρίγκηπα!

Πάνω από τον πίνακα μπήκε ένα ραφάκι στο ίδιο χρώμα όπου τοποθετήθηκε μια γλαστρούλα με ορχιδέα, το κουτί μέσα στο οποίο μου πρόσφερε το πρώτο δώρο της σχέσης μας ο άντρας μου και άλλα μικρομπιχλιμπίδια......

Μικρές λεπτομέρειες το καύκαλο από μωρό χελωνάκι που βρήκα σε ένα περίπατο (προφανώς το ίδιο το χελωνάκι θα έγινε μεζές για κάποιο φίδι) και το mouse pad με το μικρό αστροπελέκι να χαμογελά λες και διαφημίζει οδοντόκρεμα!

Ορίστε λοιπόν το μικρό μου γραφείο! 

 

 Τώρα πια έχοντας τον δικό μου χώρο,  μπορώ να συνεχίσω να σερφάρω με το laptop ακουμπισμένο στα πόδια μου στο σαλόνι, την κουζίνα και καθισμένη πάνω στο κρεββάτι μου!

    Γιατί οι συνήθειες δεν κόβονται αγάπη μου!