Σήμερα ένιωσα ....πρωτάκι!
Πήρα μια καρέκλα κι έκατσα σεμνά και ταπεινά δίπλα στην "παλιά"...κι άρχισε το μάθημα.
Στην αρχή όλα φάνταζαν ....κινέζικα, αργότερα....εκεί γύρω στα μισά άρχισαν να αποσαφηνίζουν σιγά σιγά κάποια απ'αυτά.
Πολύ μεγάλος όγκος γραφικής δουλειάς και με πολλά και διαφορετικά σκέλη.
Μου τόνιζαν συνέχεια να μην αγχώνομαι και πως όλοι έτσι ξεκίνησαν.....με άγνοια του αντικειμένου...
"Τα πάντα θέλουν τον χρόνο τους", μου είπαν πολλές φορές καθησυχαστικά.
Στο τέλος πήρα και homework.....ένα έντυπο με πληροφορίες για τα διάφορα σκέλη της δουλειάς που θα μου δώσουν μια παραπάνω ιδέα για το όλο αντικείμενο...
Είμαι όμως ευχαριστημένη και γεμάτη!
Η "παλιά" που ανέλαβαβε να με μυήσει στα μυστικά της δουλειάς είναι μια κοπέλα με γλυκό χαμόγελο που συμπάθησα αμέσως μόλις την γνώρισα.
Αυτό είναι σημαντικό καθώς στην πορεία οι δυό μας θα είμαστε στο ίδιο γραφείο και θα έχουμε άμεση συνεργασία.
Έφυγα στις τρείς (μειωμένο προς το παρόν το ωράριο λόγω των αστροπελεκιών) κι έτρεξα στο Μετρό να προλάβω να είμαι στις τέσσερεις παρά τέταρτο στο σχολείο να πάρω τα παιδιά απ'το ολοήμερο.
Επειδή ήταν η πρώτη μέρα κι ακόμα δεν ήξερα τί χρόνοι χρειάζονται για να φτάσω....ψιλοαγχώθηκα, αλλά τελικά έφτασα στην ώρα μου και περίμενα κιόλας λίγα λεπτά!
Δεν μπορείτε να καταλάβετε πώς είναι για μένα να κυκλοφορώ....
Φτάνει να σκεφτείτε πως για δέκα χρόνια έκανα μια μικρή διαδρομή από το σπίτι στο μαγαζί (πέντε λεπτών με το αυτοκίνητο), έχοντας στα μάτια τις ίδιες ακριβώς παραστάσεις, χωρίς ουσιαστικές εναλλαγές!
Το ρεζουμέ τώρα.......είμαι πάρα ...μα πάρα πολύ ευχαριστημένη και χαρούμενη για την δουλειά μου!
Ελπίζω να μπω γρήγορα στο νόημα και να τους αποζημιώσω που μ'εμπιστεύτηκαν.
Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές και τα καλά σας λόγια στο νέο αυτό ξεκίνημα που κάνω.
Με το που γύρισα σπίτι η πρώτη μου δουλειά ήταν να τρέξω να διαβάσω τα σχόλιά σας και σας μιλώ ειλικρινά πως συγκινήθηκα απ'την αγάπη και την ενθάρρυνση που πήρα!
Συγχωρέστε με που, στην αρχή τουλάχιστον, δεν θα έχω χρόνο να απαντώ προσωπικά στον καθένα σας.
Θα προσπαθώ όμως να γράφω έστω και δυο λόγια και να σας διαβάζω όλους, ακόμα κι αν δεν προλαβαίνω να αφήσω σε όλους σας κάποιο σχόλιο.
Καλό απόγευμα!
Πήρα μια καρέκλα κι έκατσα σεμνά και ταπεινά δίπλα στην "παλιά"...κι άρχισε το μάθημα.
Στην αρχή όλα φάνταζαν ....κινέζικα, αργότερα....εκεί γύρω στα μισά άρχισαν να αποσαφηνίζουν σιγά σιγά κάποια απ'αυτά.
Πολύ μεγάλος όγκος γραφικής δουλειάς και με πολλά και διαφορετικά σκέλη.
Μου τόνιζαν συνέχεια να μην αγχώνομαι και πως όλοι έτσι ξεκίνησαν.....με άγνοια του αντικειμένου...
"Τα πάντα θέλουν τον χρόνο τους", μου είπαν πολλές φορές καθησυχαστικά.
Στο τέλος πήρα και homework.....ένα έντυπο με πληροφορίες για τα διάφορα σκέλη της δουλειάς που θα μου δώσουν μια παραπάνω ιδέα για το όλο αντικείμενο...
Είμαι όμως ευχαριστημένη και γεμάτη!
Η "παλιά" που ανέλαβαβε να με μυήσει στα μυστικά της δουλειάς είναι μια κοπέλα με γλυκό χαμόγελο που συμπάθησα αμέσως μόλις την γνώρισα.
Αυτό είναι σημαντικό καθώς στην πορεία οι δυό μας θα είμαστε στο ίδιο γραφείο και θα έχουμε άμεση συνεργασία.
Έφυγα στις τρείς (μειωμένο προς το παρόν το ωράριο λόγω των αστροπελεκιών) κι έτρεξα στο Μετρό να προλάβω να είμαι στις τέσσερεις παρά τέταρτο στο σχολείο να πάρω τα παιδιά απ'το ολοήμερο.
Επειδή ήταν η πρώτη μέρα κι ακόμα δεν ήξερα τί χρόνοι χρειάζονται για να φτάσω....ψιλοαγχώθηκα, αλλά τελικά έφτασα στην ώρα μου και περίμενα κιόλας λίγα λεπτά!
Δεν μπορείτε να καταλάβετε πώς είναι για μένα να κυκλοφορώ....
Φτάνει να σκεφτείτε πως για δέκα χρόνια έκανα μια μικρή διαδρομή από το σπίτι στο μαγαζί (πέντε λεπτών με το αυτοκίνητο), έχοντας στα μάτια τις ίδιες ακριβώς παραστάσεις, χωρίς ουσιαστικές εναλλαγές!
Το ρεζουμέ τώρα.......είμαι πάρα ...μα πάρα πολύ ευχαριστημένη και χαρούμενη για την δουλειά μου!
Ελπίζω να μπω γρήγορα στο νόημα και να τους αποζημιώσω που μ'εμπιστεύτηκαν.
Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές και τα καλά σας λόγια στο νέο αυτό ξεκίνημα που κάνω.
Με το που γύρισα σπίτι η πρώτη μου δουλειά ήταν να τρέξω να διαβάσω τα σχόλιά σας και σας μιλώ ειλικρινά πως συγκινήθηκα απ'την αγάπη και την ενθάρρυνση που πήρα!
Συγχωρέστε με που, στην αρχή τουλάχιστον, δεν θα έχω χρόνο να απαντώ προσωπικά στον καθένα σας.
Θα προσπαθώ όμως να γράφω έστω και δυο λόγια και να σας διαβάζω όλους, ακόμα κι αν δεν προλαβαίνω να αφήσω σε όλους σας κάποιο σχόλιο.
Καλό απόγευμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου