Ο πιο καλός ...ο μαθητής!

δεν το περίμενα, ...ειλικρινά μ'έχεις αφήσει μ'ανοιχτό το στόμα.
Τα λόγια ανήκουν στην "παλιά" που ανέλαβε να με μάθει την δουλειά και ειπώθηκαν σήμερα το πρωί κάνοντάς με να νιώσω όπως τότε....παιδί ακόμα στο σχολείο, όταν ο δάσκαλος έκανε κάποια επαινετική αναφορά στ'όνομά μου....
Μέσα σε μια βδομάδα που είμαι στη δουλειά, κατάφερα να συντάξω μόνη χωρίς κανένα απολύτως λάθος, έγγραφο δέκα σελίδων γεμάτο με ειδικές ορολογίες, ποσά επιταγών και άλλα στοιχεία, καταφέρνοντας να μπουν τα σωστά και στο σωστό σημείο!
Όλη την προηγούμενη βδομάδα κρατούσα σημειώσεις στις πληροφορίες που έπαιρνα κι έτσι σιγά σιγά άρχισα να γράφω χωρίς να ενοχλώ με συνεχείς ερωτήσεις, ρίχνοντας απλώς ματιές στα .."σκονάκια" μου.
Γύρισα σπίτι σχεδόν πετώντας από χαρά κι ήταν το πρώτο που είπα στους δικούς μου όταν συναντηθήκαμε.
Όταν μάλιστα τους άκουσα να σχολιάζουν
- έλα ρε!...σοβαρά;...μπράβο!......φούσκωσα ξανά από χαρά και περηφάνεια!
Σας έχω πει πως από μικρό παιδί ονειρευόμουν να κάνω ακριβώς μια τέτοια δουλειά;....
Τελικά κάποια όνειρα μπορεί ν'αργούν απελπιστικά να πραγματοποιηθούν, αλλά ακριβώς γι'αυτό τον λόγο, όταν υλοποιούνται σε γεμίζουν με απεριόριστη χαρά κι ευτυχία!