Σήμερα θέλω να γκρινιάξω, αλλά πολύ όμως. Θα μου πείτε γιατί στις προηγούμενες εγγραφές τί έκανες;...
Οκ, γκρίνιαζα, αλλά .."καλυμένα",...με τρόπο,..... διακριτικά....πώς το λένε;..Σήμερα θέλω να γκρινιάξω πολύ και απροκάλυπτα, ν'αρχίσω την μίρλα και να ξεχάσω να σταματήσω.
Γιατί;....γιατί έτσι...γιατί τό'χω ανάγκη....γιατί είμαι γκρινιάρα βρε αδερφέ!! Τί στο καλό, πρέπει να βρω μια δικαιολογία και γι'αυτό;....
Αν όμως επιμένετε και θέλετε καλά και σώνει δικαιολογία ..το μόνο εύκολο,....... να σας προσάψω εγώ δικαιολογίες για γκρίνια ένα σωρό.....να χρησιμοποιήσετε όσες θέλετε και να σας μείνει και καβάτζα.
Σιγά μη κολλάει ο γκρινιάρης άνθρωπος στις δικαιολογίες.
Που λέτε, εκνευρίζομαι αφάνταστα με ανθρώπους που πας στα μπλογκ τους, διαβάζεις και αντί να σηκωθείς να φύγεις μουγγά, θεωρείς υποχέωσή σου να αφήσεις δυό λόγια στον γράφοντα με τα σχόλια που ενδεχομένως έχεις.
Επιστρέφεις τώρα μετά από ένα χ χρονικό διάστημα να διαβάσεις την απάντηση...ψάχνεις από δω...ψάχνεις από κει ...πουθενά απάντηση.
Εδώ παίζουν δυο περιπτώσεις, η μια είναι ο/η μπλόγκερ να μην απαντά σε κανένα (τό'χω συναντήσει κι αυτό) κι η άλλη είναι να απαντά μόνο στους "δικούς του/της", όπου "δικοί" νοούνται οι του ιδίου σάιτ συνήθως...τους υπόλοιπους τους τρώει η μαρμάγκα.
Κι εντάξει κατανοώ πως τους δικούς σου τους γνωρίζεις, έχεις καθημερινή επαφή κι άλλου είδους οικειότητα, αλλά βρε παιδί μου, τον ξένο που θα σου χτυπήσει την πόρτα και θα σου πει δυο κουβέντες, στο φτύσιμο;....
Eπίσης μ'εκνευρίζουν αυτοί που δεν χαιρετάνε...μπαίνει πχ ο άλλος στο μαγαζί, σου πετάει το αντίτιμο και σε διατάσσει κοφτά.... "ένα πακέτο τσιγάρα..".
Πες βρε άνθρωπε του Θεού μια καλημέρα, ένα γειά σας...δεν θα πάθεις τίποτα, μετά αν σου επιστέψω κι εγώ τα ρέστα μουγγά χωρίς ένα "ευχαριστώ", θα με χαρακτηρίσεις σαν αγενή επαγγελματία...την καμπούρα σου όμως δεν την βλέπεις...
Η τρίτη κατηγορία των εκνευριζόντων με (τί είπα πάλι η γυναίκα!) είναι αυτοί που μου μιλάνε στον ενικό ενώ με βλέπουν για πρώτη φορά...
Μπαίνει τώρα αυτός και κοιτάει γύρω γύρω..."τί ψάχνετε, να σας βοηθήσω;" ρωτάς όλο ευγένεια εσύ......κι η απάντηση ...."πιάσε μου μια μπύρα και τα ΝΕΑ"....να σου πιάσω το μαλλί και να στο βγάλω τρίχα τρίχα παλιορεμπεσκέ...με ξέρεις κι από χθες;..... έχουμε φάει κι έχουμε πιεί μαζί και δεν το θυμάμαι;....αει σιχτιρ απο κει....
Μου την δίνουν επίσης οι "πονηροί", οι οποίοι σου λένε "ένα εισιτήριο παρακαλώ" (το αντίτιμο είναι 0,50 λεπτά) του το δίνεις και σου πετάει το πενηντάευρο τάχαμ δήθεν αδιάφορα...Πες ρε φίλε..."έχω πενηντάευρο και θέλω να το χαλάσω , έχετε;...μπορείτε..." να σ'εξυπηρετήσω με όλη μου την ευχαρίστηση, αλλά μη μου το παίζεις κινέζος γιατί με κάνεις έξαλλη κι όταν στραβώνω δεν είμαι κι ότι καλύτερο έχεις δει στην μέχρι τώρα ζωή σου.....γι'αυτό σου λέω...ρώτα με..
Κι η τελευταία κατηγορία για σήμερα είναι αυτοί που σταματάνε με το αυτοκίνητό τους απ'έξω, και σου φωνάζουν ....."στο ΚΕΠ, πώς θα πάω απο δω;", περιμένοντας από σένα να αφήσεις την δουλειά σου ή και απλά την θέση σου, να σηκωθείς , να βγεις έξω και να τον καθοδηγήσεις....
Ρε φίλε, εσύ θες τις πληροφορίες, σήκω λοιπόν τον κώλο σου από το κάθισμα και βγες να ρωτήσεις, τι στο καλό......ασαράντιστος είσαι;.....
Έχω κι άλλους λόγους που εκνευρίζομαι, που γίνομαι έξαλλη, που γυρίζει το μάτι μου και γίνομαι τρελλή από νεύρα, αλλά θα σταματήσω εδώ.
Για σήμερα....ξεθύμανα!
Οκ, γκρίνιαζα, αλλά .."καλυμένα",...με τρόπο,..... διακριτικά....πώς το λένε;..Σήμερα θέλω να γκρινιάξω πολύ και απροκάλυπτα, ν'αρχίσω την μίρλα και να ξεχάσω να σταματήσω.
Γιατί;....γιατί έτσι...γιατί τό'χω ανάγκη....γιατί είμαι γκρινιάρα βρε αδερφέ!! Τί στο καλό, πρέπει να βρω μια δικαιολογία και γι'αυτό;....
Αν όμως επιμένετε και θέλετε καλά και σώνει δικαιολογία ..το μόνο εύκολο,....... να σας προσάψω εγώ δικαιολογίες για γκρίνια ένα σωρό.....να χρησιμοποιήσετε όσες θέλετε και να σας μείνει και καβάτζα.
Σιγά μη κολλάει ο γκρινιάρης άνθρωπος στις δικαιολογίες.
Που λέτε, εκνευρίζομαι αφάνταστα με ανθρώπους που πας στα μπλογκ τους, διαβάζεις και αντί να σηκωθείς να φύγεις μουγγά, θεωρείς υποχέωσή σου να αφήσεις δυό λόγια στον γράφοντα με τα σχόλια που ενδεχομένως έχεις.
Επιστρέφεις τώρα μετά από ένα χ χρονικό διάστημα να διαβάσεις την απάντηση...ψάχνεις από δω...ψάχνεις από κει ...πουθενά απάντηση.
Εδώ παίζουν δυο περιπτώσεις, η μια είναι ο/η μπλόγκερ να μην απαντά σε κανένα (τό'χω συναντήσει κι αυτό) κι η άλλη είναι να απαντά μόνο στους "δικούς του/της", όπου "δικοί" νοούνται οι του ιδίου σάιτ συνήθως...τους υπόλοιπους τους τρώει η μαρμάγκα.
Κι εντάξει κατανοώ πως τους δικούς σου τους γνωρίζεις, έχεις καθημερινή επαφή κι άλλου είδους οικειότητα, αλλά βρε παιδί μου, τον ξένο που θα σου χτυπήσει την πόρτα και θα σου πει δυο κουβέντες, στο φτύσιμο;....
Eπίσης μ'εκνευρίζουν αυτοί που δεν χαιρετάνε...μπαίνει πχ ο άλλος στο μαγαζί, σου πετάει το αντίτιμο και σε διατάσσει κοφτά.... "ένα πακέτο τσιγάρα..".
Πες βρε άνθρωπε του Θεού μια καλημέρα, ένα γειά σας...δεν θα πάθεις τίποτα, μετά αν σου επιστέψω κι εγώ τα ρέστα μουγγά χωρίς ένα "ευχαριστώ", θα με χαρακτηρίσεις σαν αγενή επαγγελματία...την καμπούρα σου όμως δεν την βλέπεις...
Η τρίτη κατηγορία των εκνευριζόντων με (τί είπα πάλι η γυναίκα!) είναι αυτοί που μου μιλάνε στον ενικό ενώ με βλέπουν για πρώτη φορά...
Μπαίνει τώρα αυτός και κοιτάει γύρω γύρω..."τί ψάχνετε, να σας βοηθήσω;" ρωτάς όλο ευγένεια εσύ......κι η απάντηση ...."πιάσε μου μια μπύρα και τα ΝΕΑ"....να σου πιάσω το μαλλί και να στο βγάλω τρίχα τρίχα παλιορεμπεσκέ...με ξέρεις κι από χθες;..... έχουμε φάει κι έχουμε πιεί μαζί και δεν το θυμάμαι;....αει σιχτιρ απο κει....
Μου την δίνουν επίσης οι "πονηροί", οι οποίοι σου λένε "ένα εισιτήριο παρακαλώ" (το αντίτιμο είναι 0,50 λεπτά) του το δίνεις και σου πετάει το πενηντάευρο τάχαμ δήθεν αδιάφορα...Πες ρε φίλε..."έχω πενηντάευρο και θέλω να το χαλάσω , έχετε;...μπορείτε..." να σ'εξυπηρετήσω με όλη μου την ευχαρίστηση, αλλά μη μου το παίζεις κινέζος γιατί με κάνεις έξαλλη κι όταν στραβώνω δεν είμαι κι ότι καλύτερο έχεις δει στην μέχρι τώρα ζωή σου.....γι'αυτό σου λέω...ρώτα με..
Κι η τελευταία κατηγορία για σήμερα είναι αυτοί που σταματάνε με το αυτοκίνητό τους απ'έξω, και σου φωνάζουν ....."στο ΚΕΠ, πώς θα πάω απο δω;", περιμένοντας από σένα να αφήσεις την δουλειά σου ή και απλά την θέση σου, να σηκωθείς , να βγεις έξω και να τον καθοδηγήσεις....
Ρε φίλε, εσύ θες τις πληροφορίες, σήκω λοιπόν τον κώλο σου από το κάθισμα και βγες να ρωτήσεις, τι στο καλό......ασαράντιστος είσαι;.....
Έχω κι άλλους λόγους που εκνευρίζομαι, που γίνομαι έξαλλη, που γυρίζει το μάτι μου και γίνομαι τρελλή από νεύρα, αλλά θα σταματήσω εδώ.
Για σήμερα....ξεθύμανα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου