Πουλάω μόρφωση...

Το μαγαζί μου το αγαπώ, μπορεί να μην ήταν το όνειρό μου να γίνω ψιλικατζού, αλλά όταν -πριν 10 χρόνια- έμεινα άνεργη και σκέφτηκα να αξιοποιήσουμε αυτό τον χώρο δίπλα από το πατρικό του άντρα μου, που έμενε κλειστός και χρησίμευε μόνο σαν αποθήκη, εκτός από λεφτά έβαλα και μπόλικη απ'την ψυχή μου εδώ μέσα.
Τότε θυμάμαι πως το ετοίμαζα με μεγάλο ενθουσιασμό και μεράκι....η "δική" μου δουλειά, χωρίς να έχω κανένα πάνω από το κεφάλι μου, λίγο τό'χετε;.....
Τώρα μετά από δέκα χρόνια σχεδόν, έχω βάλει πωλητήριο, έχοντας πια κουραστεί από την έλλειψη ελεύθερου χρόνου και την "σκλαβιά" του ωραρίου.
Όμως κάποια πράγματα θα μου λείψουν....και δεν μιλάω για την άνεση να κάνεις ό,τι θέλεις, την ώρα που το θέλεις...όοοοοχι, μιλάω για την ικανοποίηση που έπαιρνα ξέροντας πως μέσω εμού....η μόρφωση έφτανε σε κάθε σπίτι...ναι ...ναι, καλά ακούσατε...
Μιλάμε για τόνους μόρφωσης και μάλιστα εγκυκλοπαιδικής...... μή μου πείτε ότι δεν αγοράσατε έστω και μια φορά κάποια εφημερίδα για το βιβλίο ή την εγκυκλοπαίδεια που είχε "ένθετο" , γιατί δεν πρόκειται να σας πιστέψω...
Οι παραγγελίες αρχίζουν από την προηγούμενη ή μάλλον για να ακριβολογήσω από την στιγμή που το έντυπο θα διαφημιστεί....."να μου κρατήσεις την εφημερίδα που έχει ένα βιβλίο, πώς το λένε μωρέ...,ένα με πύργους,.... δεν πρόλαβα να τ'ακούσω στην τηλεόραση....", ..εκείνη δεν πρόλαβε να τ'ακούσει και περιμένει τώρα από σένα να καταλάβεις περί ποιάς εφημερίδας μιλάει για να την κρατήσεις.
Ή εκείνες οι εγκυκλοπαίδειες!!....αν τα παιδιά όλων αυτών που αγόρασαν ΟΛΕΣ τις εγκυκλοπαίδειες που κυκλοφόρησαν από κάποια εφημερίδα, (αλήθεια γιατί εμάς τους γονείς μας πιάνει μανία να αγοράσουμε ό,τι από εγκυκλοπαίδεια κυκλοφορεί;....κανείς μας δεν θυμάται τις ελάχιστες φορές που την χρησιμοποίησε ο ίδιος σαν μαθητής;....) ανοίγουν έστω και ένα τόμο από αυτές την ημέρα και διαβάζουν μόνο μια σελίδα, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνουν πάνσοφα.
Όχι πέστε μου, τις έχετε δει τις εφημερίδες του σαββατοκύριακου;...μόνο εφημερίδες δεν είναι....μαζί με την εφημερίδα παίρνεις την Άρτα, τα Γιάννενα και πέντε ταινίες δώρο.....η χαρά του αναγνώστη!!
Τώρα που είπα ταινίες.....τί μανία είναι πάλι αυτή να μαζεύουν dvd με ταινίες;.... απορώ πότε προλαβαίνουν να τις βλέπουν....αφού έχω μπερδευτεί ...... δεν ξέρω αν έχω ψιλικατζίδικο ή βίντεοκλαμπ....διότι δεν ζητάνε πια την εφημερίδα με το όνομά της αλλά με τον τίτλο της ταινίας που έχει..."θέλω την εφημερίδα με την Βουγιουκλάκη..¨", της την περνάς κολλάρο ν'αρχίσει να νιαουρίζει ..νιάου νιάου βρε γατούλα;.....
Αλλά εκεί που έδινα και τα ρέστα μου ήταν όταν ερχόταν η άλλη κι έλεγε "είναι μωρέ ένα περιοδικό , που έχει μια πολύ ωραία τσάντα"....μουγκρίζεις εσύ ότι τα περιοδικά είναι εκεί και να ρίξει μια ματιά, τα σκαλίζει για ώρα και αφού τα ανακατέψει και τα πάει και τα φέρει εκατό φορές στα χέρια της, γυρίζει και σε ρωτάει με αθώο ύφος "μήπως την έχεις σε μαύρο;"......
Εκεί να με πετύχετε,..... δεν με βλέπω στον καθρέφτη αλλά φαντάζομαι πως από τα αυτιά και την μύτη θα βγάζω καπνούς την ώρα που της εξηγώ "μελιστάλαχτα" πως δεν πουλάω τσάντες κι αν θέλει να την βρει έτσι όπως την φαντάζεται το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να πάει στο κατάλληλο μαγαζί κι ότι το ψιλικατζίδικο δεν είναι κάτι τέτοιο....
Εκείνη όμως που την πλήρωσε για όλους τους προηγούμενους, ήταν μια άτυχη περαστική που αφού βρήκε σ'εμένα το περιοδικό με τις σαγιονάρες που έψαχνε και πολύ χάρηκε γιατί όπως μου εξήγησε είχε γυρίσει όλα τα ψιλικατζίδικα και τους είχε τελειώσει, γύρισε και με ρώτησε με αθώο ύφος...."μήπως τις έχετε σε νούμερο 39;"..............