Αναρωτιέμαι σε τί διαφέρουμε εμείς οι "συνειδητοποιημένοι" και "καλοί" γονείς από κείνους που κακοποιούν τα παιδιά τους.
Αυτούς, που όταν αποκαλύπτεται η δράση τους, κατακρίνουμε με ευκολία, αναρωτιόμαστε με στόμφο "μα πώς μπόρεσε;" και με την ίδια ευκολία αναθεματίζουμε.
Βλέπεις εμείς δεν είμαστε σαν κι αυτούς, εμείς είμαστε οι "καλοί", αυτοί είναι η εξαίρεση, εμείς ο ..κανόνας.
Ο κανόνας που όταν όμως νευριάσει και πολύ, τότε θα σηκώσει το χέρι και θα ρίξει τις ξυλιές, που τις περισσότερες φορές μπορεί να προσέχει να πηγαίνουν στο κωλαράκι ή στα πόδια, αλλά αν ξεφύγει και κανένα χαστούκι δεν χάθηκε ο κόσμος.....
Εμείς οι "καλοί" που μπορούμε να ουρλιάζουμε πάνω από ένα ανυπεράσπιστο παιδί, που το μόνο που μπορεί να κάνει για να προφυλαχθεί τρομαγμένο καθώς είναι απ'την υστερία μας, είναι να αγκαλιάζει το κορμάκι του με τα χέρια του παρακαλώντας μας να μη το χτυπήσουμε.
Κι όλα αυτά εμείς οι "συνειδητοποιημένοι" που τό'χουμε καμάρι πως διαβάσαμε και δέκα βιβλία για την ανατροφή των παιδιών, που παίζουμε στα δάχτυλα τις Μοντεσσοριανές θεωρίες....
Θεωρίες....αυτό είναι...λόγια μεγάλα και παχειά που ξεχνάμε με την πρώτη ευκαιρία. Γιατί δουλεύουμε σαν τρελλοί για να τους εξασφαλίσουμε ό,τι καινούργιο έχει να δείξει η τεχνολογία και ξεχνάμε να τους εξασφαλίσουμε κατανόηση στις ονειροπολήσεις τους, ανοχή στην παιδικότητά τους, συμπαράσταση στο δικαίωμα να είναι παιδιά.
Είναι φοβερά εύκολο να ξεσπάσεις τα νεύρα σου πάνω σ'ένα παιδί, βλέπεις εκείνο δεν μπορεί να σε αντιμετωπίσει ισότιμα, δεν μπορεί να σου ουρλιάξει με την σειρά του στα μούτρα...έχεις το πάνω χέρι, είσαι εσύ ο δυνατός...είσαι εσύ ο...μάγκας. Τσάμπα μάγκας.....
Ντρέπομαι που είμαι τέτοιος γονιός, ντρέπομαι που δεν μπορώ να ελέγξω τα νεύρα και την πίεση της καθημερινότητας και ξεσπάω πάνω σε ότι αγάπησα περισσότερο ....στο παιδί μου. Σ'αυτό το πλάσμα που περήφανα υποστηρίζω πως θά'δινα και την ζωή μου για χάρη του.
Και αναρωτιέμαι, μιας κι η πιθανότητα να χρειαστεί να δώσω την ζωή μου είναι απειροελάχιστη, μήπως να τού 'δινα πιο πολλή υπομονή;....πιο ήρεμη αντιμετώπιση;.....μεγαλύτερη κατανόηση;.....
Αναρωτιέμαι................
...και ντρέπομαι!.......................
Αυτούς, που όταν αποκαλύπτεται η δράση τους, κατακρίνουμε με ευκολία, αναρωτιόμαστε με στόμφο "μα πώς μπόρεσε;" και με την ίδια ευκολία αναθεματίζουμε.
Βλέπεις εμείς δεν είμαστε σαν κι αυτούς, εμείς είμαστε οι "καλοί", αυτοί είναι η εξαίρεση, εμείς ο ..κανόνας.
Ο κανόνας που όταν όμως νευριάσει και πολύ, τότε θα σηκώσει το χέρι και θα ρίξει τις ξυλιές, που τις περισσότερες φορές μπορεί να προσέχει να πηγαίνουν στο κωλαράκι ή στα πόδια, αλλά αν ξεφύγει και κανένα χαστούκι δεν χάθηκε ο κόσμος.....
Εμείς οι "καλοί" που μπορούμε να ουρλιάζουμε πάνω από ένα ανυπεράσπιστο παιδί, που το μόνο που μπορεί να κάνει για να προφυλαχθεί τρομαγμένο καθώς είναι απ'την υστερία μας, είναι να αγκαλιάζει το κορμάκι του με τα χέρια του παρακαλώντας μας να μη το χτυπήσουμε.
Κι όλα αυτά εμείς οι "συνειδητοποιημένοι" που τό'χουμε καμάρι πως διαβάσαμε και δέκα βιβλία για την ανατροφή των παιδιών, που παίζουμε στα δάχτυλα τις Μοντεσσοριανές θεωρίες....
Θεωρίες....αυτό είναι...λόγια μεγάλα και παχειά που ξεχνάμε με την πρώτη ευκαιρία. Γιατί δουλεύουμε σαν τρελλοί για να τους εξασφαλίσουμε ό,τι καινούργιο έχει να δείξει η τεχνολογία και ξεχνάμε να τους εξασφαλίσουμε κατανόηση στις ονειροπολήσεις τους, ανοχή στην παιδικότητά τους, συμπαράσταση στο δικαίωμα να είναι παιδιά.
Είναι φοβερά εύκολο να ξεσπάσεις τα νεύρα σου πάνω σ'ένα παιδί, βλέπεις εκείνο δεν μπορεί να σε αντιμετωπίσει ισότιμα, δεν μπορεί να σου ουρλιάξει με την σειρά του στα μούτρα...έχεις το πάνω χέρι, είσαι εσύ ο δυνατός...είσαι εσύ ο...μάγκας. Τσάμπα μάγκας.....
Ντρέπομαι που είμαι τέτοιος γονιός, ντρέπομαι που δεν μπορώ να ελέγξω τα νεύρα και την πίεση της καθημερινότητας και ξεσπάω πάνω σε ότι αγάπησα περισσότερο ....στο παιδί μου. Σ'αυτό το πλάσμα που περήφανα υποστηρίζω πως θά'δινα και την ζωή μου για χάρη του.
Και αναρωτιέμαι, μιας κι η πιθανότητα να χρειαστεί να δώσω την ζωή μου είναι απειροελάχιστη, μήπως να τού 'δινα πιο πολλή υπομονή;....πιο ήρεμη αντιμετώπιση;.....μεγαλύτερη κατανόηση;.....
Αναρωτιέμαι................
...και ντρέπομαι!.......................
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου