Σήμερα είναι διαφορετική μέρα για μένα.
Λόγω της απεργίας ο άντρας μου δεν πήγε στη δουλειά, οπότε άνοιξε εκείνος το πρωί το μαγαζί, δίνοντάς μου έτσι την ευκαιρία να κοιμηθώ παραπάνω.
Ε, απ'την ώρα που σηκώθηκε εκείνος-γύρω στις 6,30- το μάτι γαρίδα κι εγώ. Το πάλεψα βέβαια το πράμα, έμεινα να στριφογυρίζω στο κρεβάτι με τα μάτια κλειστά καμμιά ώρα. Στο τέλος αφού είδα πως χαϊρι και προκοπή δεν έκανα, σηκώθηκα κι έβαλα καφέ, μουρμουρίζοντας "ανάποδος άνθρωπος!" , εννοώντας φυσικά τον εαυτό μου.
Τ'αστροπελέκια κοιμόντουσαν.Πήρα τον καφέ κι άνοιξα το πισί να τον πιω χαζεύοντας μπροστά στην οθόνη κι εκεί που χαλάρωνα και απολάμβανα αυτή τη διαφορετικότητα της μέρας, ακούω ένα γδούπο και το κροτάλισμα από αντικείμενα που πέφτουν στο πάτωμα.
Κατάλαβα αμέσως. Ο Δίας όλες αυτές τις μέρες ρίχνει "σφαλιάρες" στο δέντρο με την ουρά του καταφέρνοντας κάθε φορά που περνάει από δίπλα του να ρίχνει και 5-6 μπάλες. Ε, αυτή τη φορά έριξε όλο το δέντρο!
Με το που με είδε πήγε και χώθηκε σε μια γωνιά αποφεύγοντας να με κοιτάξει. Το δέντρο ανάκατο με παιχνίδια και λαμπάκια ήταν χυμένο στο πάτωμα. Τ'αστροπελέκια ξύπνησαν κι εκείνα απ'τον θόρυβο κι όλοι μαζί προσπαθήσαμε να ανασυντάξουμε το σκορποχώρι...
Τα καταφέραμε μετά από λίγο, Bέβαια μου φαίνεται σα "στραβοχυμένο" το δέντρο μας πια, μιας και για να γίνει σωστό θα έπρεπε να το κάνουμε απ'την αρχή κι αυτό ούτε που να το σκεφτώ!....
Έτσι το αναστηλώσαμε όπως όπως, το στήσαμε εκ νέου στη θέση του και περιμένουμε το επόμενο σαβούρωμα που θα προκαλέσει η ουρά του Δία!...
Nά'σασταν από μια μεριά ν'ακούγατε το μεγάλο αστροπελέκι.
- σε παρακαλώ βρε Δία, γίνε πιο προσεκτικός....κοίτα τί έκανες στο δέντρο...αν δεν έχουμε δέντρο πού θα αφήσει τα δώρα ο αη-Βασίλης.....
(αυτό είναι όλο το ζουμί...τα δώρα) :))))
Λόγω της απεργίας ο άντρας μου δεν πήγε στη δουλειά, οπότε άνοιξε εκείνος το πρωί το μαγαζί, δίνοντάς μου έτσι την ευκαιρία να κοιμηθώ παραπάνω.
Ε, απ'την ώρα που σηκώθηκε εκείνος-γύρω στις 6,30- το μάτι γαρίδα κι εγώ. Το πάλεψα βέβαια το πράμα, έμεινα να στριφογυρίζω στο κρεβάτι με τα μάτια κλειστά καμμιά ώρα. Στο τέλος αφού είδα πως χαϊρι και προκοπή δεν έκανα, σηκώθηκα κι έβαλα καφέ, μουρμουρίζοντας "ανάποδος άνθρωπος!" , εννοώντας φυσικά τον εαυτό μου.
Τ'αστροπελέκια κοιμόντουσαν.Πήρα τον καφέ κι άνοιξα το πισί να τον πιω χαζεύοντας μπροστά στην οθόνη κι εκεί που χαλάρωνα και απολάμβανα αυτή τη διαφορετικότητα της μέρας, ακούω ένα γδούπο και το κροτάλισμα από αντικείμενα που πέφτουν στο πάτωμα.
Κατάλαβα αμέσως. Ο Δίας όλες αυτές τις μέρες ρίχνει "σφαλιάρες" στο δέντρο με την ουρά του καταφέρνοντας κάθε φορά που περνάει από δίπλα του να ρίχνει και 5-6 μπάλες. Ε, αυτή τη φορά έριξε όλο το δέντρο!
Με το που με είδε πήγε και χώθηκε σε μια γωνιά αποφεύγοντας να με κοιτάξει. Το δέντρο ανάκατο με παιχνίδια και λαμπάκια ήταν χυμένο στο πάτωμα. Τ'αστροπελέκια ξύπνησαν κι εκείνα απ'τον θόρυβο κι όλοι μαζί προσπαθήσαμε να ανασυντάξουμε το σκορποχώρι...
Τα καταφέραμε μετά από λίγο, Bέβαια μου φαίνεται σα "στραβοχυμένο" το δέντρο μας πια, μιας και για να γίνει σωστό θα έπρεπε να το κάνουμε απ'την αρχή κι αυτό ούτε που να το σκεφτώ!....
Έτσι το αναστηλώσαμε όπως όπως, το στήσαμε εκ νέου στη θέση του και περιμένουμε το επόμενο σαβούρωμα που θα προκαλέσει η ουρά του Δία!...
Nά'σασταν από μια μεριά ν'ακούγατε το μεγάλο αστροπελέκι.
- σε παρακαλώ βρε Δία, γίνε πιο προσεκτικός....κοίτα τί έκανες στο δέντρο...αν δεν έχουμε δέντρο πού θα αφήσει τα δώρα ο αη-Βασίλης.....
(αυτό είναι όλο το ζουμί...τα δώρα) :))))
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου