Εφιάλτης!

Aπό προχτές (Παρασκευή απόγευμα) ζω ένα εφιάλτη.
Σπίτι ήταν η φίλη μου με τα πιτσιρίκια της για καφεδάκι και να παίξουν τα μικρά. Η κόρη της 6 ετών κι ο γιος της 4, μαζί με τα δικά μου.
Η μικρή της πηγαίνει συνέχεια κοντά στον Δία και τον πειράζει. Της λέω πολλές φορές να φύγει και να πάνε στο παδικό δωμάτιο, επαναλαμβάνω πως το σκυλί δεν είναι παιχνίδι.
Παίζουμε το κρυφτούλι με την πιτσιρίκα. Όποτε με βλέπει απασχολημένη τρέχει να πειράξει τον σκύλο. Τελικά τον βάζω να κάτσει πάνω στο στρωματάκι του και του δίνω ένα κόκκαλο απο αυτά που μασουλάνε για τα δόντια τους.
Η μικρή κάθεται δίπλα του και προφανώς (αυτό δεν πρόλαβα να το δω) πάει να του πάρει το κόκκαλο.
Ακούω το γρύλλισμα του σκύλου και τα ουρλιαχτά της μικρής. Τα μάτια της δεν φαίνονται από τα αίματα.
Τρέχουμε στο μπάνιο να της ρίξω νερό και να δω...τί να δω!!
Ευτυχώς ήταν ο μεγάλος γιός σπίτι. "φύγε του λέω για Παίδων, βάλε αλαρμ, κόρνα και τρέχα".
Η μικρή έκανε 15 ράμματα στο κούτελο και θα μείνει μέσα να την παρακολουθήσουν για πιθανή μόλυνση.
Ο σκύλος ευτυχώς με όλα τα εμβόλια καλυμμένος.
Εγώ σε κατάσταση υστερίας. Να κλαίω, να χτυπιέμαι, να φωνάζω πως χίλιες φορές να είχε συμβεί σε δικό μου παιδί και να με παρηγορεί η φίλη μου.
Ο γιατρός που την έραψε προσπαθούσε να της εκμαιεύσει τί έκανε στο σκυλί. Του φαινόταν περίεργη η φάση καθώς αυτού του είδους τα σκυλιά δεν είναι καθόλου επιθετικά.
Ο άλλος γιατρός είπε να προσέξουμε γιατί αφού το έκανε μια φορά, θα το ξανακάνει.
Κτηνίατρος που επικοινώνησα μου είπε πως πρέπει να πήγε η πιτσιρίκα να του πάρει το κόκκαλο...κι εκείνος ενστικτωδώς υπερασπίστηκε την τροφή του.
Συζητήσαμε σοβαρά να τον δώσουμε, είμαστε όλοι φοβερά αναστατωμένοι.
Απ'την άλλη είναι ένα σκυλί που το γαύγισμά του δεν το έχουμε ακούσει. Μένει όλη μέρα μόνος τους μες το σπίτι κι όταν γυρίζουμε δεν έχει πειράξει το παραμικρό.
Χαδιάρης και τρυφερός με όλους...πώς τό'κανε αυτό ....πώς;;;;