Το κόλπο!

Το κόλπο παλιό αλλά διαχρονικό.
Κοιτάς το αστροπελέκι στα μάτια, κάνεις ένα γρήγορo "ζύγισμα" της κατάστασης και ..ποντάρεις.
- ψέμματα λες
- δεν λέω
- λες
- πού το ξέρεις;
- το βλέπω στα μάτια σου, όταν μου λες ψέμματα το γράφουν.
Από κει και πέρα το πράμα δουλεύει από μόνο του.
Κάθε φορά που θέλει να σε γελάσει προσπαθεί να μη σε κοιτάει στα μάτια και ...διαβάσεις εκεί μέσα την αλήθεια.
Τους έχω πείσει γι'αυτό, όπως είχα πείσει και τους δυο μεγάλους όταν ήσαν στην ίδια ηλικία που είναι τα μικρά τώρα.

Γυρίζει το μεγάλο αστροπελέκι χθες το απόγευμα από τ'αγγλικά.

- έκανα τρία λάθη στην ορθογραφία.

Τα μάτια στρέφουν στην αντίθετη από μένα μεριά και διακρίνω ένα μισοκρυμμένο χαμόγελο "κάτω απ'τα μουστάκια του"

- ψέμματα λες

- δεν λέω

- λες

- όχι, σου λέω

- καλά, αφού έκανες τρία λάθη τί βαθμό πήρες;

Σκέφτεται για δευτερόλεπτα

- δεκάξι.

Το πονηρό χαμόγελο επιμένει να βρίσκεται στα χειλάκια και τα μάτια πάντα στραμμένα αλλού.

- εντάξει, τί να κάνουμε;....δεκάξι...δεκάξι...την επόμενη φορά θα πάρεις καλύτερο βαθμό.

- να στο δείξω;

- για δείξτο μου.

Στρέφει κατά πάνω μου με το τετράδιο ορθάνοιχτο να έχει στη σελίδα του γραμμένο "μπράβο!" κι ένα μεγάλο 20 με κόκκινο στυλό!

- ταρατατααααααααμμ!!!

- πωπωπω! ΕΙΚΟΣΙ!!!!....δεν το πιστεύω....με γέλασες πονηρέ ε;.....

Γέλιο χαρούμενο σαν το γάργαρο κελαρυστό νεράκι......γέλιο ικανοποίησης και χαράς.

Αχ το μωρό μου!